Erotyki (Zbierzchowski)/List do Kobiety Polskiej
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | List do Kobiety Polskiej |
| Pochodzenie | Na łuku tęsknoty |
| Wydawca | Spółka Nakładowa „Odrodzenie“ |
| Data wyd. | 1923 |
| Miejsce wyd. | Lwów |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Tobie, ach tobie, duszo bezimienna
Chciałbym napisać dobry, piękny list.
Wszędzie do koła mąk krwawa Gehenna,
Jęki i rozpacz i kul zdradny świst.
Więc litościwa, widząc grób przy grobie
Płaczesz, objąwszy głowę w ręce obie.
Nad łożem rannych, co cierpią katusze,
Schyla się w trosce twoja dobra twarz,
Ciche spojrzenie twoje leczy duszę,
Bo powierzono tobie świętą straż
Nad tymi, którzy w bolesnym szeregu
Odchodzą, niknąc gdzieś po tamtym brzegu.
Odwróć na chwilę wzrok od tamtych światów,
Gdzie jest nadziei ludzkiej kres i zgon;
Połóż swe ręce, jak kielichy kwiatów
Na serca mego rozdzwoniony dzwon,
I zadziwiona jego głośnem biciem
Pomyśl nad swojem i nad mojem życiem.
Czeka nas praca wskrzeszenia z popiołów
Życia, nad którem wisi teraz noc.
Ty wniesiesz dobroć i łaskę aniołów,
Ja serca godność i ramion mych moc,
I przed przyszłości owej świetnej progiem
Nigdy nie będziesz myśli moich wrogiem.
I jeśli szczęście w domu mym zagości,
I każdy w progi nasze wstąpi, rad,
Będzie to szczęście zrodzone z wolności,
Dwojga serc czystych najpiękniejszy kwiat.
Coś, co żyć będzie dalej w naszych synach:
Błogosławieństwo życia na wyżynach.
