Encyklopedja Kościelna/Campeggi Wawrzyniec

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Encyklopedja Kościelna (tom III)
Redaktor Michał Nowodworski
Data wyd. 1874
Druk Czerwiński i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Campeggi (Campegius). 1. Wawrzyniec, syn uczonego prawnika w Bolonji, był przez jakiś czas profesorem prawa w Padwie. Po śmierci żony wstąpił do stanu duchownego. Przyczynił się wiele do tego, że jego miasto rodzinne wróciło do posłuszeństwa Papieżowi Juljuszowi II. Ten mianował go audytorem Roty, później biskupem Feltry. Leon X jemu i jego bratu Tomaszowi oddał w zarząd miasta Parmę i Placencję; 1517 mianował go kardynałem i zlecił mu poselstwo do Niemiec. Wróciwszy ztamtąd w Styczniu 1518 r., pojechał C. z polecenia Papieża do Anglji 1519 r., aby zebrać dziesięciny przeciw Turkom. Nie uzyskał nic jednak, oprócz dla siebie nieco później biskupstwo Salisbury. Roku 1523 przeniesiony na biskupstwo bolońskie. Klemens VII wysłał go, 1524, do Norymbergi na sejm, gdzie bezowocnie nad zjednoczeniem książąt pracował. W Lipcu t. r. w Ratysbonie pobudził do ściślejszego zjednoczenia się katolickich stanów państwa, przeciw dalszemu szerzeniu się tak nazwanej reformacji, i w 35 artykułach ogłosił bardzo zbawienne postanowienia reformy obyczajów, szczególniej duchowieństwa w Niemczech. R. 1528 udał się do Anglji, w sprawie żądanego przez Henryka VIII rozwodu z Katarzyną aragońską. Napróżno usiłował odwieść króla od jego zamiaru. W następnym roku Klemens VIII odwołał Campeggiego, rozstrzygnięcie bowiem sprawy rozwodowej przeniósł do Rzymu. Nim jednak kardynał wyruszył z Anglji, napadnięto go z rozkazu króla i splądrowano jego rzeczy. Wiedział bowiem król, że kardynał przywiózł z sobą bullę jego żądaniu przychylną, ale tę poseł już spalił (Cf. Fleury Histor. eccles., Aug. Vind. t. 35 p. 472). Na skargę o znieważenie posła odpowiedział król szyderstwem. R. 1530 był C. jako poseł papiezki na sejmie w Augsburgu. Po powrocie do Rzymu, gdy Papież Klemens umarł, C. głosował za wyborem Pawła III. Ten r. 1538 wysłał go jako legata na zapowiedziany sobór do Vicenzy, który jednak nie przyszedł do skutku. C. um. w Rzymie r. 1539. Pozostawił wiele pism prawniczych. Listy jego, bardzo ważne do historji owej epoki, znajdują się w zbiorze: Epistolarum miscellanearum ad Federicum Nauseam lib. X, Basil. 1550 f. Sigonius opisał życie tego kardynała (De episc. bonon. lib. V).(Gams).W. B.