Encyklopedja Kościelna/Bibliander Teodor
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Bibliander Teodor (właściwie Buchmann), ur. w Bischofzell, w Turgowji (1504 albo 1509), orjentalista i teolog kalwiński; był kaznodzieją, a po śmierci Zwingljusza profesorem Pisma św. w Zurichu. Wykład jego chętnych miał słuchaczów. Przyjemny i łatwy w obejściu, nagle stał się kwaśnym i ponurym: na zmianę tę wpłynęła choroba, a więcej zatargi i nieporozumienia z kolegą Piotrem Martyrem, który różnił się od niego w nauce o przeznaczeniu i wolnej woli, i przeciągnął na swoją stronę słuchaczy. Bibliander, rozjątrzony, wyzwał przeciwnika i stanął do pojedynku uzbrojony halabardą. Uwolniony od obowiązków professora, miał przyznaną sobie pensję; um. 26 Listop. 1564 r. na grasującą zarazę. Liczne jego prace (których część drukiem ogłoszona), znajdujące się w bibljotece zurichskiej, świadczą o wielkiej erudycji, ale zarazem o jednostronności i niepomiarkowaniu polemiczném. Dokonał, razem z Pellican'em i Colin'em, tłumaczenia Biblji, zwanego zuriehskiém, zaczętego przez Leona Judä. Powszechnie jest jego znane dzieło: Machumetis Saracenorum principis, ejusque successorum vitae, doctrina ac ipse Alcoran etc., Bas. 1543, in fol. Cf. Meusel Bibl. historica, t. II st. 226. W. F.
