Encyklopedja Kościelna/Augustjanki
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Augustjanki podobne przechodziły koleje, jak i Augustjanie, wywodząc także swój początek od św. Augustyna, pod którego siostry. Perpetuy, kierunkiem, żyły dziewice Bogu poświęcone. Aleksander IV, Papież, łącząc w jedno ciało różne kongregacje augustjanów, r. 1256 poddał też i różne klasztory augustjanek pod jedną regułę. Odtąd zakonnice te noszą nazwę augustjanek eremitek. W ubiorze ich zachodziły pewne różnice w różnych stronach, zazwyczaj jednak nosiły suknię czarną i czarny welon, pod którym był drugi welon biały. W niektórych jednak klasztorach nosiły suknię białą i szkaplerz czarny. Marja a Jesu, augustjanka w Toledo, przy poparciu Filipa II i ojca Ludwika z Leonu, prowincjała Kastylji, założyła (1589) zgromadzenie augustjanek bosych, liczne w Hiszpanji, a później zaprowadzone pod Lizboną (1663) przez Ludwikę, żonę Jana IV, króla portugalskiego. Oprócz trzech ślubów zwyczajnych, składają one ślub czwarty nierozmawiania z osobami przychodniemi, nawet z krewnemi. Aleksander III, Papież, przebywając w Wenecji, założył tam 1177 r. zgromadzenie panien augustjanek, które przetrwało liczne burze czasu i dzisiaj w Ameryce (w Stanach Zjednoczonych) zajmuje się nauczaniem dzieci i pielęgnowaniem chorych. Augustjanki konwertytki, czyli pokutujące, zaprowadził Leon X, Papież, w Rzymie 1520 r., poddając je pod przewodnictwo bractwa miłosierdzia i przeznaczając dla nich majątek wszystkich nierządnych kobiet, któreby umarły bez testamentu. Na końcu XVIII w., w czasie najazdu Francuzów, klasztor został zabrany przez wojsko, a pokutnice rozpędzone. Podobny klasztor pokutnic założył Pius IV 1559, obok kościoła św. Klary. Zostawały one także pod regułą ścisłej obserwacji. Ks. Anioł Proust r. 1789 założył we Francji augustjanki pokutujące, pod tercjarską regułą św. Augustyna. Lud nazywał je Sacchettes, zazwyczaj nazywały się zakonnicami Marji Magdaleny. N.
