Encyklopedja Kościelna/Apologja
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Apologja. Przez apologję rozumie się w literaturze obronę, pisaną na korzyść jakiej osoby, lub jakiej sprawy. I tak, pod pierwszym względem, mamy w literaturze świeckiej np. obronę Sokratesa przez Ksenofonta, a w literaturze kościelnej, apologję św. Atanazego, przez niego samego napisaną, obronę pism Orygenesa, przez Rufina kapłana. Wszystkie pisma wydane w obronie chrystjanizmu, bez względu na swój tytuł, należą do drugiej kategorji apologji. Niektóre z nich noszą ten tytuł wyraźnie, jak Apologja Justyna męczennika, Apologeticon (zatracony) Melecjusza Sardyceńskiego, Legatio pro Christianis Atenagorasa, Liber apologeticus Tertuljana. Są także apologję szczególne niektórych wyznań nie katolickich, jak Apologja wyznania augsburskiego (ob. Symboliczne księgi). (Drey).
