Encyklika oblężonego
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Encyklika oblężonego |
Pochodzenie | Dzieła Cyprjana Norwida |
Redaktor | Tadeusz Pini |
Wydawca | Spółka Wydawnicza „Parnas Polski” |
Data wyd. | 1934 |
Druk | W. L. Anczyc i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
ENCYKLIKA OBLĘŻONEGO[1].
(ODA).
«Kędy droga do Rzymu?» — Jam odparł: niema tu drogi — tu pustynia. — A oni odrzekli: «Prowadź nas zatem». — A kiedym się wahał, znów się odezwali cichym i tęsknym głosem: — «Myśmy ostatki szlachty polskiej — Anioł pokazał się nam, anioł niepodobny tym, których widziały ojce nasze, bo miał skrzydła bez blasku i welon żałoby na czole, lecz wiemy, że on z nieba zesłan — a on nas tu posłał...»
Z. Krasiński «Wigilia Bożego Narodzenia». Któż jest ten Polak, kto, co, zrodzon na obcej ziemi |
- ↑ Do papieża Piusa IX z powodu encykliki jego z dn. 17 października 1867 r. w sprawie Polski. — «Oblężeniem» nazywa poeta zajęcie Państwa Kościelnego (wówczas jeszcze z wyjątkiem Rzymu) przez zjednoczone już królestwo włoskie.