Do jenerała Józefa Załuskiego
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Do jenerała Józefa Załuskiego |
Pochodzenie | Dzieła Aleksandra Fredry tom XIII |
Wydawca | Gebethner i Wolff |
Data wyd. | 1880 |
Druk | Wł. Anczyc i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
DO JENERAŁA JÓZEFA ZAŁUSKIEGO.
Nad grobem braci, przyjaciół, kolegów,
Męstwa i sławy zawiesiłeś wianek,
Przed nim uklękną ostatki szeregów,
W nim dla nich życia zawoni poranek.
Jak głos rzucony w bezludne zwaliska
Wraca samotny obiegłszy do koła,
Tak kiedy serce kolegów zawoła,
Pamięć już tylko powtarza nazwiska.
Już za granicą wspomnień i pamiątek
Coraz nam ciszéj, coraz puściéj w życiu,
Gdzieniegdzie tylko jak kłos w gradobiciu,
Z proporcem w ręku stoi jeszcze szczątek.
Lecz w kłosie ziarno nie może pójść marnie,
Padnie powoli na ojczystą ziemię
A w Bogu wiara i w ziemi i w ziarnie,
Polskich ułanów nie zaginie plemie.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Aleksander Fredro.