Do K. B.
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Do K. B. |
Pochodzenie | Pisma Zygmunta Krasińskiego |
Wydawca | Karol Miarka |
Data powstania | 1843 |
Data wyd. | 1912 |
Miejsce wyd. | Mikołów; Częstochowa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tom III |
Indeks stron |
Ty wiesz, żeś piękna, Ty czujesz, żeś młoda;
Jak dwa skrzydełka młodość i uroda
Unoszą Ciebie po ziemskim błękicie,
I wiosną Tobie, co nam męką — życie.
Lecz Ty nie dziękuj latom Twej młodości,
Że wszystko w duszy śni się Tobie majem,
Lub że wdzięk kwiatu na Twem czole gości;
Bo innym, wyższym obdarzą Cię rajem,
Innym, o innym Twe młodzieńcze lata
Dadzą Ci ujrzeć przemienienie świata:
Przyjdzie do Ciebie, potargawszy pęta,
Ta, której płaczesz, Twa Polska, Twa święta,
W nieznane Tobie barwy przystrojona,
Bo na jej czole nie z cierniów korona
Lecz wieniec z światła wiecznego już będzie
I przed nią ludy na twarz padną wszędzie,
I świat jej duchem wyrwany z otchłani,
Zawoła do niej: „Zbawicielko! Pani!“
A wszystkich Ojców Twoich wstaną kości,
Ubrane w szaty z promieni i w kwiecie:
Za to więc, za to dziękuj Twej młodości.
Że takiej chwili doczekasz na świecie.
Rzym, kwiecień 1843 r.