Dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 31 sierpnia 1944 r. o wymiarze kary dla faszystowsko-hitlerowskich zbrodniarzy winnych zabójstw i znęcania się nad ludnością cywilną i jeńcami oraz dla zdrajców Narodu Polskiego
Dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego o wymiarze kary dla faszystowsko-hitlerowskich zbrodniarzy winnych zabójstw i znęcania się nad ludnością cywilną i jeńcami oraz dla zdrajców Narodu Polskiego Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego |
z dnia 31 sierpnia 1944 r. Publikator: Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej z 1944 r., nr 4, poz. 16. |
Na podstawie ustawy Krajowej Rady Narodowej z dnia 15 sierpnia 1944 r. o tymczasowym trybie wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr 1, poz. 3) Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego postanawia, a Prezydium Krajowej Rady Narodowej zatwierdza, co następuje:
Art. 1. Kto, działając na rękę władzy okupacyjnej niemieckiej:
a) | brał lub bierze udział w dokonywaniu zabójstw osób spośród ludności cywilnej lub jeńców wojennych, w znęcaniu się nad nimi albo ich prześladowaniu, | |
b) | działał lub działa na szkodę osób przebywających na obszarze Państwa Polskiego, w szczególności przez ujęcie lub wywożenie osób poszukiwanych albo prześladowanych przez władzę okupacyjną z jakichkolwiek przyczyn (z wyłączeniem ścigania za dokonanie przestępstw pospolitych), |
Art. 2. Kto wymuszał lub wymusza świadczenia od takich osób lub im bliskich pod groźbą ujęcia tych osób i oddania w ręce władz okupacyjnych,
podlega karze więzienia do lat 15 lub dożywotnio.
Art. 3. Nie zwalnia od odpowiedzialności karnej dokonywanie zbrodni w art. 1 i 2 przewidzianych w służbie wrogiej władzy okupacyjnej lub z jej nakazu lub przymusu.
Art. 4. Narówni z dokonaniem przestępstw, przewidzianych niniejszym dekretem, ulegają ukaraniu: usiłowanie, podżeganie i pomoc.
Art. 5. § 1. W razie skazania za przestępstwa, przewidziane w art. 1, 2 i 4 niniejszego dekretu, sąd ponadto orzeka:
a) | utratę praw publicznych i obywatelskich praw honorowych, | |
b) | konfiskatę całego mienia skazanego, a ponadto może orzec konfiskatę mienia małżonka oskarżonego i dzieci jego z wyłączeniem jednak mienia tych ostatnich, pochodzącego z ich dorobku własnego lub ze spadkobrania względnie darowizny, o ile spadkodawca lub darczyńca nie popełnił czynów, podlegających ukaraniu w myśl niniejszego dekretu. |
§ 2. O wyłączeniu od konfiskaty w myśl § 1 p. b. orzekać będą powszechne sądy cywilne, w myśl przepisów kodeksu postępowania cywilnego o zwolnieniu spod egzekucji (art. 567 kpc i nast.).
Art. 6. Do przestępstw, przewidzianych niniejszym dekretem, mają zastosowanie przepisy części ogólnej kodeksu karnego.
Art. 7. Przestępstwa, przewidziane w niniejszym dekrecie, podlegają właściwości specjalnych sądów karnych.
Art. 8. Wykonanie niniejszego dekretu porucza się Kierownikowi Resortu Sprawiedliwości.
Art. 9. Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do wszystkich przestępstw, przewidzianych niniejszym dekretem, popełnionych w czasie po 31 sierpnia 1939 r.
Przewodniczący Krajowej
Rady Narodowej: Bolesław Bierut
Przewodniczący Polskiego Komitetu
Wyzwolenia Narodowego:
Edward Bolesław Osóbka-Morawski
Kierownik Resortu Sprawiedliwości:
Jan Czechowski