Dźwięki minionych lat/Utęsknienie

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Gustaw Ehrenberg
Tytuł Utęsknienie
Wydawca Imprimerie de Maistrasse et Compagnie
Data wyd. 1848
Miejsce wyd. Paryż
Indeks stron

UTĘSKNIENIE.

(DO FRANCISZKA ŻYGLISKIEGO).



Co mi po życiu?... cięży mi życie.
Jam życie przebiegł goryczą;
Jam ciągle płakał, jam płakał skrycie,
Jam pieśń przepłakał słowiczą.
Jam myślał: życie przenucę,
Przenucę jak sen dziecinny,
I po wesołéj pielgrzymce wrócę
W kraj niebieski, w kraj rodzinny.
O! jakże w grobie błogo mi będzie!
W świecie czystym, nieskażonym,
Śnić będę lubo w miłym obłędzie,
Śnić będę snem nieprześnionym.
Wesoło zgasnę przecierpiawszy tyle,
Choć nie zostawię ni sławy, ni wieści,
I tylko wierzba przy méj mogile,
Gdy zasnę, temi słowy zaszeleści:

„Złożył tę cichą, krótką piosenkę,
„Co tak w serce trafia cudnie,
„Wieszcz, który widział tylko jutrzenkę,
„I zgasł, nim przyszło południe.“








Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Gustaw Ehrenberg.