Czary (Witwicki)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Stefan Witwicki
Tytuł	Czary
Pochodzenie	Piosnki sielskie
Data wyd.	1830
Druk	Druk. Kom. Rzą. Wyz. R. i O. P.
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

CZARY.

To są czary, pewno czary!
Coś dziwnego w tém się święci;
Dobrze mówi ojciec stary:
Robię, gadam bez pamięci.

W każdém miejscu, każdą dobą
Idę w lasy, czyli w jary:
Zawsze widzę ją przed sobą!
To są czary, pewno czary!

Czy pogoda, sprawia ciszę,
Czy wiatr łamie drzew konary:
Zawsze, wszędzie głos jéj słyszę!
O! to pewno, pewno czary!

W dzień się myślą przy niéj stawię,
W nocy kształt jéj biorą mary:
Ona przy mnie w snach, na jawie!
Jestem pewny że to czary!

Gdy z nią śpiéwam — czuję trwogę;
Gdy odéjdzie — żal bez miary;
Chcę być wesół — i nie mogę!
Ani wątpić że to czary!

Na to miłe słówko rzekła,
Przywabiła mię do domu:
By zdradziła, by urzekła!
Ufajże tu teraz komu!

Lecz czekajcie, mam ja radę!
Po miesiącu znajdę ziele:
A gdy zdradą spłacę zdradę —
Będzie, musi być wesele!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Stefan Witwicki.