Bogu dziękczynne głosy (1943)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor anonimowy
Tytuł Bogu dziękczynne głosy
Pochodzenie Kantyczki czyli Zbiór najpiękniejszych kolęd i pastorałek
Wydawca Józef Cebulski
Wydawnictwo Książek do Nabożeństwa i Skład Dewocjonalij
Data wyd. 1943
Druk Drukarnia „Ars-Sacra“
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

Melodia jak „Anioł Pasterzom mówił”.
Bogu dziękczynne głosy, wznośmy dziś pod niebiosy, że nam dał na świat Syna swojego, w Bóstwie Jemu równego, Boga prawdziwego.

Choć równy Ojcu w Bóstwie, rodzi się dziś w ubóstwie, pałac ma kącik lichej stajenki, za tron ręce Panienki, a służy wół i osioł.
O tajemnico święta! Rozumem niepojęta, żeby Bóg tak nie pomniał o sobie, dał się położyć w żłobie, na garści barłogu.
Lecz wiemy dobrze z wiary, Twoje Boże zamiary, przyjąłeś za nas grzesznych karanie, przyjm i podziękowanie od ludu Twojego.


Znak domeny publicznej
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).