Biblia Gdańska/Proroctwo Aggieuszowe 1
I. Przymówka ludowi ludskiemu o niewystawienie kościoła 1 — 4. II. i przypomnienie karania, które dla tego następowały 5 — 11. III. Napomnienie Zorobabela i Iesuego do budynku kościoła 12 — 14.
Roku wtórego Daryusza Króla, miesiąca szóstego, dnia pierwszego tegoż miesiąca, stało się słowo Pańskie przez Aggieusza Proroka do[1] Zorobabela, syna Salatyelowego, Książęcia Iudskiego, i do Iesuego, syna Iozedekowego, Kapłana naywyższego, mówiąc:
2. Tak powiada Pan zastępów, mówiąc: Ten lud mówi: Ieszcze nie przyszedł czas, czas budowania domu Pańskiego.
3. Przetoż sie stało słowo Pańskie przez Aggieusza Proroka, mówiąc:
4. Izali wam iest czas, abyście mieszkali w domach waszych listwowanych, a dom ten aby pusty stał?
II. 5. Teraz tedy tak mówi Pan zastępów: Uważaycież, iako się wam powodzi;
6. Sieiecie wiele, a mało zbieracie: iecie, ale się nie nasycacie; piiecie ale nie ugaszacie pragnienia; obłoczycie się, ale się nikt nie może zagrzać, a ten, co sobie zapłatę zgromadza, zgromadza ią do worka dziurawego.[2]
7. Tak mówi Pan zastępów: Uważaycie, iako się wam powodzi;
8. Wstąpcie na tę górę, i zwoźcie drzewo; buduycie ten dom, a zakocham się w nim, i będę uwielbiony, mówi Pan.
9. Poglądacie na wiele, a oto, mało dostawacie, a co wnosicie do domu, to Ia rozdmuchywam; dla czego? mówi Pan zastępów; dla tego, że dom móy iest pusty, a między tém się każdy z was stara o dom swóy.
10. Przetoż się nad wami niebo zawarło,[3] aby rosy nie dawało; ziemia także zawarła sie, aby nie wydawała urodzaiu swego.
11. A tak przyzwałem suszę na tę ziemię, i na te góry, i na pszenicę, i na moszcz, i na oliwę i na to, coby miała wydać ziemia, i na ludzie, i na bydło i na wszystkę prace ręczną.
III. 12. Tedy usłuchał Zorobabel, syn Salatyelów, i Iesua, syn Iozedeków, Kapłan naywyższy, i wszystkie ostatki ludu, głosu Pana Boga swego, i słów Aggieusza Proroka, ponieważ go posłał Pan, Bóg ich; bo się lud bał oblicza Pańskiego.
13. Tedy Aggieusz poseł Pański, rzekł do ludu, będąc w poselstwie Pańskiém, mówiąc: Iam[4] z wami, mówi Pan.
14. W tym wzbudził Pan ducha Zorobabela, syna Salatyelowego, Książęcia Iudskiego, i ducha Iesuego, syna Iozedekowego, Kapłana naywyższego, i ducha ostatków wszystkiego ludu, że przyszedłszy robili około domu Pana zastępów, Boga swego.
 Spis treści |
Ag 1 | Ag 2  |
|