Biblia Gdańska/Księgi Ezdraszowe (całość)
Roku pierwszego Cyrusa, Króla Perskiego,[1] aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez usta[2] Ieremiaszowe, wzbudził Pan ducha Cyrusa, Króla Perskiego, że kazał obwołać i rozpisać po wszystkiém królestwie swoiém, mówiąc:
2. Tak mówi Cyrus, Król Perski: Wszystkie królestwa ziemi dał mi Pan, Bóg niebieski; i ten mi rozkazał, abym mu zbudował dom w Ieruzalemie, które iest w Iudstwie.
3. Kto tedy iest między wami ze wszystkiego ludu iego, z tym niech będzie Bóg iego, a ten niech idzie do Ieruzalemu, które iest w Iudstwie, a niech buduie dom Pana, Boga Izraelskiego; onci iest Bóg, który iest w Ieruzalemie,
4. A ktoby został w którémkolwiek mieyscu, gdzie iest przychodniem, niech go podpomogą mężowie mieysca onego śrebrem i złotem, i maiętnością, i bydłem, oprócz dobrowolnéy ofiary na dom Boży, który iest w Ieruzalemie.
II. 5. Tedy powstali przednieysi domów oycowskich z Iudy i z Beniamina, i Kapłani, i Lewitowie; wszelki, którego ducha pobudził Bóg, aby szli, a budowali dom Pański, który iest w Ieruzalemie;
6. Których wszyscy mieszkaiący około nich wspomagali naczyniem śrebrném i złotém, maiętnością, i bydłem, i rzeczami kosztownemi, oprócz wszystkiego, co dobrowolnie ofiarowano.
III. 7. Król téż Cyrus wyniosł naczynia domu Pańskiego (które był zabrał Nabuchodonozor[3] z Ieruzalemu, a oddał ie był do domu Boga swego.)
8. A wyniosł ie Cyrus, Król Perski, przez ręce Mitrydatesa Podskarbiego, który ie pod liczbą oddał Sesbasarowi, Książęciu Iudskiemu.
9. A tak iest liczba ich: Miednic złotych trzydzieści, miednic śrebrnych tysiąc, nożów dwadzieścia i dziewięć.
10. Kubków złotych trzydzieści, kubków śrebrnych podleyszych cztery sta i dziesięć, a naczynia innego tysiącami.
11. Wszystkiego naczynia złotego i śrebrnego pięć tysięcy i cztery sta; wszystko to wyniosł Sesbasar, gdy się prowadził lud z niewoli, z Babilonu do Ieruzalemu.
A cić są ludzie onéy krainy, którzy wyszli[4] z poimania i z niewoli, w którą ie był zaprowadził Nabuchodonozor, Król Babiloński, do Babilonu, a wrócili się do Ieruzalemu i do Iudy, każdy do miasta swego.
2. Którzy przyszli z Zorobabelem, z Iesuą, Nehemiaszem, Saraiaszem, Reheliaszem, Mardocheuszem, Bilsamem, Misparem, Bigwaiem, Rechumem, i Baaną. A poczet mężów ludu Izraelskiego ten był:
3. Synów Farosowych dwa tysiące, sto, siedmdziesiąt i dwa;
4. Synów Sefatyaszowych trzy sta, siedmdziesiąt i dwa;
5. Synów Arachowych siedm set, siedmdziesiąt i pięć;
6. Synów Pachat Moabowych, synów Iesui Ioabowych dwa tysiące, ośm set i dwanaście;
7. Synów Elamowych tysiąc, dwieście, pięćdziesiąt i czteréy;
8. Synów Zatuowych dziewięć set, i czterdzieści i pięć;
9. Synów Zachaiowych siedm set, i sześćdziesiąt;
10. Synów Bani sześć set, czterdzieści i dwa;
11. Synów Bebaiowych sześć set, dwadzieścia i trzéy.
12. Synów Azgadowych tysiąc, dwieście, dwadzieścia i dwa.
13. Synów Adonikamowych sześć set, sześćdziesiąt i sześć;
14. Synów Bigwaiowych dwa tysiące, pięćdziesiąt i sześć;
15. Synów Adynowych cztery sta, pięćdziesiąt i czteréy.
16. Synów Aterowych, co poszli z Ezechyasza, dziewięćdziesiąt i ośm;
17. Synów Besaiowych trzy sta, dwadzieścia i trzéy;
18. Synów Iory sto i dwanaście;
19. Synów Hasumowych dwieście, dwadzieścia i trzéy;
20. Synów Gibbarowych dziewięćdziesiąt i pięć;
21. Synów z Betlehemu sto dwadzieścia i trzéy;
22. Mężów z Netofatu pięćdziesiąt i sześć;
23. Mężów z Anatotu sto, dwadzieścia i ośm;
24. Synów z Azmawetu czterdzieści i dwa;
25. Synów z Karyatyarymu z Kafiry i z Beerotu siedm set, i czterdzieści i trzéy;
26. Synów z Ramy i z Gabaa sześć set, dwadzieścia i ieden;
27. Mężów z Machmas sto, dwadzieścia i dwa;
28. Mężów z Bethela i z Hay dwieście, dwadzieścia i trzéy;
29. Synów z Nebo pięćdziesiąt i dwa;
30. Synów Magbisowych sto, pięćdziesiąt i sześć;
31. Synów Elama drugiego tysiąc, dwieście, pięćdziesiąt i czteréy;
32. Synów Harymowych trzy sta, i dwadzieścia;
33. Synów Lodowych, Hadydowych, i Onowych siedm set, dwadzieścia i pięć;
34. Synów Ierechowych trzy sta, czterdzieści i pięć;
35. Synów Senaa trzy tysiące, i sześć set i trzydzieści.
36. Kapłanów: Synów Iedaiaszowych, z domu Iesui dziewięć set, siedmdziesiąt i trzéy;
37. Synów Immerowych tysiąc, pięćdziesiąt i dwa;
38. Synów Pashurowych tysiąc, dwieście, czterdzieści i siedm;
39. Synów Harymowych tysiąc i siedmnaście.
40. Lewitów: Synów Iesui i Kadmiela, synów Hodawiaszowych siedmdziesiąt i czteréy.
41. Spiewaków: Synów Asafowych sto, dwadzieścia i ośm.
42. Synów odźwiernych: Synów Sallumowych, synów Aterowych, synów Talmonowych, synów Akkubowych, synów Hatytowych, synów Sobaiowych, wszystkich sto, trzydzieści i dziewięć.
43. Z Netyneyczyków: Synów Sycha, synów Chasufa, synów Tabbaota,
44. Synów Kierosa, synów Syaa, synów Fadona,
45. Synów Lebana, synów Hagaba,
46. Synów Akkuba, synów Hagaba, synów Salmaia, synów Hanana,
47. Synów Gieddela, synów Gachera, synów Reaiasza,
48. Synów Rezyna, synów Nekoda, synów Gazama,
49. Synów Uzy, synów Faseacha, synów Besaia,
50. Synów Asena, synów Mehunima, synów Nefusyma;
51. Synów Bakbuka, synów Chakufa, synów Charchura,
52. Synów Basluta, synów Mechyda, synów Charsa,
53. Synów Barkosa, synów Sysera, synów Tamacha,
54. Synów Nezyacha, synów Chatyfa,
55. Synów sług Salomonowych, synów Sotaia, synów Sofereta, synów Peruda,
56. Synów Iahala, synów Darkona, synów Giddela,
57. Synów Sefatyasza, synów Chatyla, synów Pocheret Hasebaim, synów Ami;
58. Wszystkich Netyneyczyków, i synów sług Salomonowych trzy sta, dziewięćdziesiąt i dwa.
59. Ci téż zasię wyszli z Telmelachu: Telcharsa, Cherub, Addan, i Immer; ale nie mogli okazać domu oyców swoich, i nasienia swego, ieźli z Izraela byli.
60. Synów Delaiaszowych, synów Tobiaszowych, synów Nekodowych sześć set, pięćdziesiąt i dwa.
61. A z synów kapłańskich: Synowie Iabaiowi, synowie Kozowi, synowie Barsylaiego, który był poiął żonę z córek Barsylaia Galaadczyka; i nazwany był od imienia ich.
62. Ci szukali opisania rodu swego, ale nie znaleźli; przetoż zrzuceni są z kapłaństwa.
63. I zakazał im Tyrsata, aby nie iadali z rzeczy nayświętszych, ażby powstał Kapłan z Urym i z Tummim.
64. Wszystkiego zgromadzenia było w iednym poczcie czterdzieści tysięcy, dwa tysiące, trzy sta i sześćdziesiąt;
65. Oprócz sług ich, i służebnic ich, których było siedm tysięcy, trzy sta, trzydzieści i siedm, a między nimi było śpiewaków i śpiewaczek dwieście.
66. Koni ich siedm set, trzydzieści i sześć; mułów ich dwieście, czterdzieści i pięć.
67. Wielbłądów ich cztery sta, trzydzieści i pięć; osłów sześć tysięcy, siedm set i dwadzieścia.
II. 68. A niektórzy z Książąt domów oycowskich przyszli do domu Pańskiego, który był w Ieruzalemie, ofiarowawszy się dobrowolnie, aby budowali dom Boży na mieyscu iego.
69. Według przemożenia swego dali nakład na budowanie złota łotów sześćdziesiąt tysięcy i ieden, a śrebra grzywień pięć tysięcy, i szat kapłańskich sto.
70. A tak osadzili się Kapłani i Lewitowie, i niektórzy z ludu, i śpiewacy, i odźwierni, i Netyneyczycy w mieściech swych, i wszystek Izrael w mieściech swych.
I. Iesua i Zorobabel, Kapłani, z bracią swą ołtarz w Ieruzalemie zbudowali 1 — 3. II. Swięto namiotów obchodą[5] 4. III. ofiary palone ofiaruią 5. 6. IV. a grunty kościoła z radością i z płaczem zakładaią 7 — 13.
A gdy nastał miesiąc siodmy, a synowie Izraelscy byli w mieściech, zgromadził się lud iednomyślnie do Ieruzalemu.
2. Tedy wstawszy Iesua, syn Iozedeków, i bracia iego Kapłani, i Zorobabel, syn Balatyelów, i bracia iego, zbudowali ołtarz Boga Izraelskiego, aby na nim sprawowali całopalenia, iako napisano w zakonie[6] Moyżesza, męża Bożego.
3. A gdy postawili on ołtarz na fundamencie swym, choć się bali narodów postronnych, iednak ofiarowali na nim całopalenie Panu, całopalenia rano i w wieczór.
II. 4. Obchodzili téż święto uroczyste kuczek, iako napisano, sprawuiąc całopalenia na każdy dzień według[7] liczby i według zwyczaiu każdą rzecz dnia swego;
III. 5. Potym całopalenie ustawiczne, i na nowiu miesiąca, i na każde uroczyste święto, Panu poświęcone, i od każdego dobrowolnie ofiaruiącego dobrowolną ofiarę Panu.
6. Ode dnia pierwszego miesiąca siodmego poczęli sprawować całopalenia Panu, choć ieszcze kościół Pański nie był założony.
IV. 7. I oddali pieniądze kamiennikom, i rzemieślnikom, także strawę i napóy, i oliwę Sydończykom, i Tyryyczykom, aby przywozili drzewo cedrowe z Libanu do morza Ioppy, iako im pozwolił Cyrus, Król Perski.
8. Potym roku wtórego po ich nawróceniu do domu Bożego w Ieruzalemie, miesiąca wtórego, zaczęli Zorobabel, syn Salatyelów, i Iesua, syn Iozedeków, i inni bracia ich Kapłani, i Lewitowie, i wszyscy, którzy byli przyszli z onéy niewoli do Ieruzalemu, a postanowili Lewity od dwudziestu lat i wyżéy, aby byli dozorcami nad robotą domu Pańskiego.
9. I stanął Iesua, synowie iego, i bracia iego; Kadmiel téż i synowie iego, i synowie Iudy społu, aby przynaglali tym, którzy robili około domu Bożego; synowie Chenadadowi, synowie ich, i bracia ich Lewitowie.
10. A gdy zakładali budownicy grunty kościoła Pańskiego, postawili Kapłany ubrane z trąbami, i Lewity, syny Asafowe z cymbałami, aby chwalili Pana według postanowienia[8] Dawida, Króla Izraelskiego.
11. I śpiewali iedni po drugich, chwaląc a wysławiaiąc Pana, że dobry, że na wieki miłosierdzie iego nad Izraelem. Wszystek także lud krzyczał krzykiem wielkim, chwaląc Pana, przeto iż był założony dom Pański.
12. A wiele starców z Kapłanów, i z Lewitów, i z przednieyszych domów oycowskich, którzy[9] widzieli dom pierwszy, gdy zakładano ten dom przed oczyma ich, płakali głosem wielkim, a zasię wiele ich krzyczało, z radością wynosząc głosy;
13. Tak iż lud nie mógł rozeznać głosu krzyku wesołego od głosu płaczącego ludu; albowiem on lud krzyczał głosem wielkim, tak że głos było daleko słyszeć.
I. Nieprzyiaciele Żydowscy chcąc przeszkodzić budowaniu kościoła Pańskiego, 1 — 4. II. Rayce królewskie przenaymuią, 5 — 10. III. którzy przez listy u Kserksesa i Artakserksesa tego dowiedli, że kościoła budować zakazali, 11 — 20. IV. i Starostom żeby tego bronili, przykazali 21 — 24.
A gdy usłyszeli nieprzyiaciele Iudy i Beniamina, iż lud, który przyszedł z poimania, budowali kościół Panu, Bogu Izraelskiemu;
2. Tedy przyszli do Zorobabela i do przednieyszych z domów oycowskich, mówiąc im: Będziemy budować z wami, a iako i wy będziemy szukać Boga waszego, gdyżeśmy mu ofiary[10] czynili ode dni Asarhaddona, Króla Assyryyskiego, który nas tu przywiodł.
3. Ale im rzekł Zorobabel, i Iesua, i inni przednieysi domów oycowskich z Izraela: Nie wam, ale nam należy budować dom Bogu naszemu; przetoż my sami budować będziemy Panu, Bogu Izraelskiemu, iako nam rozkazał Cyrus, Król Perski.
4. A tak lud onéy krainy wątlił ręce ludu Iudskiego, i przeszkadzał im, aby nie budowali.
II. 5. Nad to przenaymowali przeciwko nim Rayce, aby rozrywali radę ich po wszystkie dni Cyrusa, Króla Perskiego, aż do królowania Daryusza, Króla Perskiego.
6. Bo gdy królował Aswerus, tedy na początku królestwa iego napisali skargę przeciwko obywatelom Iudskim i Ieruzalemskim,
7. Tak iako za dni Artakserksesa pisał Bislan, Mitrydates, Tabeel, i inni towarzysze iego do Artakserksesa Króla Perskiego, a pismo listu tego napisane było po Syryysku, i wyłożone téż było po Syryysku.
8. Rechum Kanclerz, i Symsay Pisarz napisali list ieden przeciwko Ieruzalemowi do Artakserksesa Króla w ten sposób:
9. To uczynili na ten czas Rechum Kanclerz, i Symsay Pisarz, i inni towarzysze ich, Dynayczycy, i Afarsadchayczycy, Tarpelayczycy, Afarsayczycy, Arkiewayczycy, Babilończycy, Susanchayczycy, Dehaweyczycy i Elmayczycy;
10. I inni narodowie, które był przyprowadził Asnapar wielki i sławny, a osadził nimi miasta Samaryyskie; i inni, którzy byli za ręką, i Cheenetczycy.
III. 11. A tenci iest przepis listu, który posłali do Artakserksesa Króla:
12. Słudzy twoi, ludzie mieszkaiący za rzeką, i Cheenetczycy. Niech będzie wiadomo Królowi, że Żydowie, którzy się wrócili od ciebie, przyszedłszy do nas do Ieruzalemu, miasto odporne i złe buduią, i mury zakładaią, a z gruntu ie wywodzą.
13. Przetoż niech będzie wiadomo Królowi, że będzieli to miasto pobudowane, i mury iego z gruntu wywiedzione, tedy cła, czynszów, i dani dorocznéy[11] nie będą dawać, a tak dochodom królewskim uyma się stanie.
14. Teraz tedy ponieważ używamy dobrodzieystw pałacu twego, na szkodę królewską nie godzi się nam patrzać; dla tegośmy posłali, oznaymuiąc to Królowi,
15. Abyś dał szukać w księgach hystoryi oyców swoich, a znaydziesz w księgach hystoryi, i dowiesz się, iż to miasto iest miasto odporne i szkodliwe Królom i krainom, a iż się w nim wszczynały bunty od dawnych dni, przez co to miasto było zburzone.
16. Nad to wiadomo czynimy Królowi, że ieźli się to miasto pobuduie, i mury iego z gruntu wywiedzione będą, tedy iuż ta część za rzeką nie będzie twoia.
17. Tedy dał odpowiedź Król Rechumowi Kanclerzowi, i Symsaiemu Pisarzowi, i innym towarzyszom ich, którzy mieszkali w Samaryi, także i innym za rzeką w Selam i w Cheet:
18. List, któryście posłali do nas, iawnie przedemną czytano.
19. Przetoż rozkazałem, aby szukano; i znaleziono, że to miasto z dawna powstawało przeciwko Królom, a bunty i rozruchy bywały w nim;
20. Nad to Królowie możni bywali w Ieruzalemie, którzy panowali nad wszystkim, co iest za rzeką, którym cła, czynsze, i dani doroczne dawano.
IV. 21. Przetoż wydaycie wyrok, aby zabroniono onym mężom, aby to miasto nie było budowane, pókiby odemnie inszy rozkaz nie wyszedł.
22. Patrzcież, abyście się w tym nie omylili. Przeczżeby urość miało co złego na szkodę Królom?
23. A tak, gdy przepis listu Artakserksesa Króla był czytany przed Rechumem, i Symsaiem Pisarzem, i przed towarzyszami ich, iechali prędko do Ieruzalemu do Żydów, a zabronili im gwałtem i mocą budować.
24. A tak ustała robota około domu Bożego, który był w Ieruzalemie, i zaniechano iéy aż do wtórego roku królestwa Daryusza, Króla Perskiego.
I. Żydowie napomnieni od Haggieusza i Zacharyasza do budowania kościoła nawracaią się 1 — 2. II. Tattenay Starosta List do Daryusza pisze, wywiaduiąc się, ieźli Król Cyrus pozwolił Żydom kościół budować w Ieruzalemie 3 — 17.
Tego czasu prorokował Haggieusz Prorok, i Zacharyasz, syn[12] Iddy, prorokuiąc Żydom, którzy byli w Iudzie i w Ieruzalemie, w imię Boga Izraelsiego, mówiąc do nich.
2. Tedy powstawszy Zorobabel, syn Sylatyelów, i Iesua, syn Iozedeków, poczęli budować dom Boży, który iest w Ieruzalemie, a byli z nimi Prorocy Boży, pomagaiąc im.
II. 3. Pod tenże czas przyszedł do nich Tattenay, Starosta za rzeką, i Setarbozenay, i towarzysze ich, i tak mówili do nich: Któż wam rozkazał ten dom budować, i mury iego z gruntu wywodzić?
4. Na cośmy im odpowiedzieli, i mianowaliśmy te męże, którzy około tego budowania robili.
5. Lecz oko Boga ich było nad starszymi Żydowskimi, i nie mogli im przeszkadzać, póki ta rzecz do Daryusza nie przyszła, a pókiby przez list nie dano znać o tym.
6. Tenci iest przepis list, który posłał do Króla Daryusza Tattenay, Starosta za rzeką, i Setarbozenay, i towarzysze iego Afarsechayczycy, którzy byli za rzeką, do Króla Daryusza.
7. List mu posłali, w którym to było napisano: Daryuszowi Królowi pokóy na wszystkim!
8. Niechay będzie wiadomo Krolowi, żeśmy przyszli do Indskiéy[13] krainy, do domu Boga wielkiego, który buduią z kamienia wielkiego, a drzewo kładą w ściany; ta robota sporo idzie, i szczęści się w ręku ich.
9. Pytaliśmy tedy starszych onych mówiąc do nich: Któż wam rozkazał ten dom budować, i te mury z gruntu wywodzić?
10. Nawet i o imiona ich pytaliśmy się, abyśmyć oznaymili, i opisali imiona mężów, którzy są przednieysi między nimi.
11. Ale nam tak odpowiedzieli, mówiąc: Myśmy słudzy Boga nieba i ziemi, a buduiemy dom, który był zbudowany przedtym przed wielą lat, który był wielki Król Izraelski zbudował i wystawił.
12. Lecz gdy wzruszyli ku gniewu oycowie nasi Boga niebieskiego, podał ie w ręce Nabuchodonozora, Króla Babilońskiego, Chaldeyczyka, który ten dom zburzył, a lud iego zawiodł w niewolą do Babilonu.
13. Wszakże roku pierwszego Cyrusa, Króla Babilońskiego, Król Cyrus wydał dekret, aby ten dom Boży budowano.
14. Nad to i naczynia domu Bożego złote i śrebrne, które był zabrał Nabuchodonozor z kościoła, który był w Ieruzalemie i wniosł ie do kościoła Babilońskiego, te wyniosł Król Cyrus z kościoła Babilońskiego, i dane są nieiakiemu Sesbasarowi, którego był Książęciem uczynił.
15. I rzekł mu: Te[14] naczynia wziąwszy idź, a złoż ie w kościele, który iest w Ieruzalemie, a dom Boży niech będzie budowany na mieyscu swoiém.
16. Tedy ten Sesbasar przyszedłszy założył grunty domu Bożego, który iest w Ieruzalemie, i od onego czasu aż dotąd buduią go, a nie iest dokończony.
17. A tak, Królu! ieźlić się zda bydź rzeczą dobrą, niechby poszukano w domu skarbów królewskich, który iest w Babilonie, ieźliż tak iest, że Król Cyrus rozkazał, aby budowano ten dom Boży, który iest w Ieruzalemie, a wola królewska o tym niech będzie do nas posłana.
I. Daryusz Notus, znalazłszy wyrok Cyrusów, pozwala budować kościół 1 — 7. II. i potrzeb wszystkich do budowania, i do ofiar, do nabożeństwa dodawać Starostom pod gardłem rozkazuie 8 — 13. III. Kościół dokończony i poświęcony 14 — 17. IV. Kapłani i Lewitowie postanowieni 18. V. Lud, który przyszedł z niewoli, święto prześcia obchodzi 19 — 22.
Tedy Król[15] Daryusz rozkazał, aby szukano w Bibliotece między skarbami tamże złożonymi w Babilonie.
2. I znaleziono w Achmecie na zamku, który iest w ziemi Medskiéy, księgi iedne, a taka była zapisana w nich pamięć.
3. Roku pierwszego Cyrusa Króla Król Cyrus wydał wyrok o domu Bożym, który był w Ieruzalemie, aby był dom zbudowany dla mieysca, gdzieby ofiary sprawowano; aby téż grunty iego były wybudowane, wysokość iego na sześcidziesiąt łokci, a szerokość iego na sześcidziesiąt łokci.
4. Trzy rzędy z kamienia wielkiego, a ieden rząd z drzewa nowego, a nakład z domu królewskiego dawany będzie.
5. Nad to i naczynia domu Bożego, złote i śrebrne, które był zabrał[16] Nabuchodonozor z kościoła, który iest w Ieruzalemie, a przeniosł do Babilonu, niech wrócą, aby się dostały do kościoła, który iest w Ieruzalemie, na mieysce swe, i złożone były w domu Bożym.
6. Przetoż teraz Tattenay Starosto za rzeką! z Setarbozenaim, i z towarzyszmi twymi, i Afarsechayczycy, któryście za rzeką, ustąpcie ztamtąd.
7. Dopuśćcie, żeby był budowan ten dom Boży od Książęcia Żydowskiego, i od starszych Żydowskich, aby ten dom Boży zbudowali na mieyscu swém.
II. 8. Odemnie téż wyszedł wyrok o tym, cobyście mieli czynić z starszymi tych Żydów przy budowaniu tego domu Bożego; to iest, aby z maiętności królewskich, z dochodów, które są za rzeką, dawano bez omieszkania nakład mężom tym, aby nie przestawali.
9. A ile potrzeba i wołów, i baranów, i baranków na całopalenia Bogu niebieskiemu, zboża, soli, wina, i oliwy na rozkazanie Kapłanów, którzy są w Ieruzalemie, aby im dawano na każdy dzień, a to bez omieszkania;
10. Aby mieli zkąd ofiarować wonne kadzenia Bogu niebieskiemu, i aby się modlili za zdrowie królewskie,[17] i synów iego.
11. Nad to uczyniony iest ode mnie dekret: Ktobykolwiek wzruszył to przykazanie, aby wyięto drzewo z domu iego, i aby ie podniesiono, a na nim go obieszono, a dom iego aby był gnoiewiskiem dla tego.
12. A Bóg, który tam uczynił mieszkanie imieniowi swemu, niech zniszczy każdego Króla i naród, któryby ściągnął rękę swą na odmianę i skazę tego domu Bożego, który iest w Ieruzalemie. Ia Daryusz uczyniłem ten dekret; bez omieszkania niech będzie wykonany.
13. Tedy Tattenay, Starosta za rzeką, i Setarbozenay, i towarzysze ich według tego, iako rozkazał Król Daryusz, tak uczynili bez omieszkania.
III. 14. A starsi Żydowscy budowali i szczęściło się im według proroctwa Haggieusza Proroka, i Zacharyasza,[18] syna Iddy; i budowali i dokonali za rozkazaniem Boga Izraelskiego, i za rozkazaniem[19] Cyrusa, i Daryusza, i Artakserksesa, Królów Perskich.
15. I dokończony iest on dom trzeciego dnia miesiąca Addar; a ten był rok szosty panowania Daryusza Króla.
16. Tedy synowie Izraelscy, Kapłani i Lewitowie, i inni z ludu, którzy przyszli z więzienia, poświącali on dom Boży z radością;
17. A ofiarowali przy poświącaniu onego domu Bożego, cielców sto, baranów dwieście, baranków cztery sta, i kozłów z kóz na ofiarę za grzéch za wszystkiego Izraela, dwanaście według liczby pokolenia Izraelskiego.
IV. 18. I postawili Kapłany w rzędziech swych, i Lewity w przemianach swoich nad służbę Bożą w Ieruzalemie, iako napisano w księgach[20] Moyżeszowych.
V. 19. Obchodzili téż ci, co przyszli z niewoli, święto[21] prześcia czternastego dnia miesiąca pierwszego.
20. Bo się oczyścili Kapłani i Lewitowie iednostaynie, wszyscy byli oczyścieni; przetoż ofiarowali baranka święta prześcia za wszystkie, którzy przyszli z niewoli, i za bracią swoię Kapłany, i za siebie samych.
21. A tak iedli synowie Izraelscy, którzy się wrócili z niewoli, i każdy, który się odłączył od sprosności narodów onéy ziemi do nich, aby szukał Pana, Boga Izraelskiego.
22. I obchodzili święto uroczyste praśników przez siedm dni z radością, przeto że ie Pan był rozweselił, a obrócił serce Króla Assyryyskiego do nich, aby zmocnił ręce ich w robocie około domu Bożego, Boga Izraelskiego.
I. Ezdrasz z ostatkiem ludu z Babilonu do Ieruzalemu ciągnie 1 — 10. II. Król Artakserkses chwałę Bożą odnowić i na to z swoich dochodów nakład czynić kazał 11 — 23. III. Sługi kościelne od podatków uwolnił 24. IV. Starsze, do rządzenia ludu obrać rozkazał 25. 26. V. za które dobrodzieystwa Ezdrasz Bogu dziękuie 27. 28.
A po tych sprawach za królowania Artakserksesa, Króla Perskiego, Ezdrasz, syn Saraiasza, syna Azaryaszowego, syna Helkiaszowego,
2. Syna Sallumowego, syna Sadokowego, syna Achytobowego,
3. Syna Amaryaszowego, syna Azaryaszowego, syna Meraiotowego,
4. Syna Zerahyaszowego, syna Uzego, syna Bukkiego,
5. Syna Abisuiego, syna Fineesowego, syna Eleazarowego, syna Aarona Kapłana naywyszego;
6. Ten Ezdrasz wyszedł z Babilonu, a był człowiekiem biegłym w zakonie Moyżeszowym, który był dał Pan Bóg[22] Izraelski; a pozwolił mu był Król według ręki Pana Boga iego nad nim na wszystkę proźbę iego.
7. (Wyszli téż niektórzy z synów Izraelskich, i z Kapłanów, i z Lewitów, i śpiewaków, i z odźwiernych, i z Netyneyczyków do Ieruzalemu roku siodmego Artakserksesa Króla.)
8. I przyszedł do Ieruzalemu miesiąca piątego; tenci był rok siodmy Króla Daryusza.
9. Albowiem w pierwszy dzień miesiąca pierwszego wyszedł z Babilonu, a dnia pierwszego miesiąca piątego przyszedł do Ieruzalemu według łaskawego wspomożenia Boga swego.
10. Bo Ezdrasz przygotował był serce swe, aby szukał zakonu Pańskiego, i aby czynił, i nauczał w Izraelu ustaw i sądów.
II. 11. A tenci iest przepis listu, który dał Król Artakserkses Ezdraszowi, Kapłanowi nauczonemu w zakonie, i biegłemu w tych rzeczach, które przykazał Pan, i w ustawach iego w Izraelu.
12. Artakserkses, Król nad Królmi, Ezdraszowi, Kapłanowi nauczonemu w zakonie Boga niebieskiego, mężowi doskonałemu, i Cheenetczykom.
13. Wydany ode mnie est dekret, iż ktobykolwiek dobrowolnie w królestwie moiém z ludu Izraelskiego, i z Kapłanów iego i z Lewitów chciał iść z tobą do Ieruzalemu, aby szedł.
14. Ponieważ od Króla i od siedmi radnych panów iego iesteś posłany, abyś doyrzał Iudy i Ieruzalemu według zakonu Boga twego, który iest w ręku twoich;
15. A iżbyś odniósł śrebro i złoto, które Król i radni panowie iego dobrowolnie ofiarowali Bogu Izraelskiemu, którego przybytek iest w Ieruzalemie;
16. Do tego wszystko śrebro i złoto, któregobyś nabył we wszystkiéy krainie Babilońskiéy, z dobrowolnymi darami od ludu i od Kapłanów, którzyby co dobrowolnie ofiarowali na dom Boga swego, który iest w Ieruzalemie;
17 Abyś prędko nakupił za to śrebro cielcow, baranów, baranków z śniednemi ofiarami ich, i z mokremi ofiarami ich, a ofiarował i na ołtarzu domu Boga waszego, który iest w Ieruzalemie;
18. A cokolwiek się tobie i braciom twoim będzie dobrego zdało, z ostatkiem śrebra i złota uczynić, według woli Boga waszego uczyńcie.
19. Naczynia téż, któreć są oddane do usługi domu Boga twego, odday przed Bogiem w Ieruzalemie;
20. Także i inne rzeczy, należące do domu Boga twego, i coby potrzeba dać, dasz z domu skarbów królewskich.
21. A ia, ia Król Artakserkses, rozkazałem wszystkim Podskarbim, którzyście za rzeką, aby wszystko, czegobykolwiek żądał od was Ezdrasz Kapłan, nauczyciel zakonu Boga niebieskiego, prędko się stało,
22. Aż do sta talentów śrebra, i aż do sta korcy pszenicy, i aż do sta wiader wina, i aż do sta bareł oliwy, a soli bez miary.
23. Cobykolwiek było z rozkazania Boga niebieskiego, niech będzie prędko dodano do domu Boga niebieskiego; bo przecz ma bydź wzruszony gniew iego przeciwko królestwu, Królowi i synom iego?
III. 24. Także oznaymuiemy wam, aby na żadnego z Kapłanów, i z Lewitów, i z śpiewaków, i z odźwiernych, Netyneyczyków, i innych sług domu Boga tego, cła, czyńszów, i dani dorocznéy[23] żaden Starosta nie wkładał.
IV. 25. A ty Ezdraszu! według mądrości Boga twego, która iest w tobie, postanowisz Sędzie, i w prawie biegłe, aby sądzili wszystek lud, który iest za rzeką, ze wszystkich, którzy są powiadomi zakonu Boga twego, a ktoby nie umiał, uczyć go będziecie.
26. A ktobykolwiek nie czynił dosyć zakonowi Boga twego, i prawu królewskiemu, aby prędki dekret był o nim wydany albo na śmierć, albo na wygnanie iego, albo na skaranie na maiętności albo na więzienie. I rzekł Ezdrasz:
V. 27. Błogosławiony Pan, Bóg oyców naszych, który to dał w serce królewskie, aby uwielbił dom Pański, który iest w Ieruzalemie;
28. A ku mnie skłonił miłosierdzie przed Królem[24] i radą iego, i wszystkimi Książęty królewskimi możnymi. Przetoż ia, będąc umocniony ręką Pana Boga moiego, która iest nademną, zgromadziłem z Izraela przednieysze, którzy wyszli zemną.
I. Imiona tych, którzy wyszli z Babilonu 1 — 20. II. Ezdrasz gotuie lud w drogę, post zapowiada 21 — 23. III. śrebro, złoto, i inne naczynia, które Król, Książęta, i lud Izraelski darował, Kapłanom oddawszy do Ieruzalemu iedzie 24 — 32. IV. co wszystko w kościele złożywszy, Bogu z ludem ofiarę sprawuie, i Starostom listy królewskie oddawa 33 — 36.
A cić są przednieysi z domów swych oycowskich, i rod tych, którzy wyszli zemną z Babilonu za królowania Króla Artakserksesa:
2. Z synów Fineaszowych Gierson; z synów Itamarowych Daniel; z synów Dawidowych Hattus;
3. Z synów Secheniaszowych, który był z synów Faresowych, Zacharyasz, a z nim poczet mężów sto i pięćdziesiąt;
4. Z synów Pachatmoabowych Elieoenay, syn Zerachyaszowy, a z nim dwieście mężów;
5. Z synów Sechaniaszowych syn Iahazyelów, a z nim trzy sta mężów;
6. A z synów Adynowych Ebed, syn Ionatanów, a z nim pięćdziesiąt mężów;
7. A z synów Elamowych Isaiasz, syn Ataliasza, a z nim siedmdziesiąt mężów;
8. A z synów Sefatyaszowych Zabadyasz, syn Michaelów, a z nim ośmdziesiąt mężów;
9. Z synów Ioabowych Obadyasz, syn Iechyelów, a z nim dwieście i ośmnaście mężów;
10. A z synów Selomitowych syn Iosyfiaszów, a z nim sto i sześćdziesiąt mężów;
11. A z synów Bebaiowych Zacharyasz, syn Bebaiów, a z nim dwadzieścia i ośm mężów;
12. A z synów Azgadowych Iohanan, syn Hakatanów, a z nim sto i dziesięć mężów;
13. A z synów Adonikamowych nayostatecznieyszych, których te są imiona: Elifelet, Iehyel, i Semeiasz, a z nimi sześćdziesiąt mężów;
14. A z synów Bigwaiowych Utay i Zabud, a z nimi siedmdziesiąt mężów,
15. A tak zgromadziłem ie do rzeki, która wpada do Achawy, i leżeliśmy tam obozem przez trzy dni: potym przeglądałem lud i Kapłany, a z synów Lewi nie znalazłem tam żadnego.
16. Przetoż posłałem Eliezera, Aryela, Semeiasza, i Elnatana, i Iaryba, i Elnatana, i Natana, i Zacharyasza, i Mesullama przednieyszych, i Ioiaryba, i Elnatana, mężów uczonych;
17. I rozkazałem im do Iddona, przełożonego nad mieyscem Kasyfii, i włożyłem w usta ich słowa, które mieli mówić do Iddona, Achywa i Netyneyczyków na mieyscu Kasyfii, aby nam przywiedli sługi do domu Boga naszego.
18. I przywiedli nam według ręki Boga naszego łaskawéy nad nami, męża nauczonego z synów Maheli, syna Lewiego, syna Izraelowego, i Serebiasza, i syny iego, i braci iego ośmnaście;
19. I Hasabiasza, a z nim Iesaiasza z synów Merarego, bracią iego, i synów ich dwadzieścia;
20. Nad to z Netyneyczyków, które był postanowił[25] Dawid i przednieysi ku posłudze Lewitów, Netyneyczyków dwieście i dwadzieścia; ci wszyscy z imienia mianowani byli.
II. 21. Tedym tam zapowiedział post u rzeki Achawy, abyśmy się dręczyli przed Bogiem naszym, a szukali od niego drogi prostéy sobie, i dziatkom naszym, i wszystkiéy maiętności naszéy.
22. Bom się wstydził prosić u Króla o iaki poczet i iezdne, aby nam byli na pomocy przeciwko nieprzyiaciołom w drodze; bośmy byli powiedzieli Królowi, mówiąc: Ręka Boga naszego iest nad wszystkimi, którzy go szukaią uprzéymie, ale moc iego i popędliwość iego przeciwko wszystkim, którzy go opuszczaią.
23. A gdyśmy pościli, i prosiliśmy o to Boga naszego, wysłuchał nas.
III. 24. Tedym odłączył z przednieyszych Kapłanów dwanaście: Serebiasza, Hasabiasza, a z nimi braci ich dziesięć;
25. I odważyłem im śrebro, i złoto, i naczynia na ofiarę podnoszenia do domu Boga naszego, które ofiarowali Król[26] i Rada iego, i Książęta iego, i wszystek lud Izraelski, ile się go znalazło.
26. Odważyłem, mówię, do ręku ich śrebra talentów sześć set i pięćdziesiąt, a naczynia śrebrnego sto talentów, przytym złota sto talentów.
27. Czasz téż złotych dwadzieścia, ważących po tysiąc lotów, a dwoie naczynia z mosiądzu wybornego, tak piękne iako złoto.
28. Potymem rzekł do nich: Wyście poświęceni Panu, i naczynia także poświęcone, a to śrebro i to złoto dobrowolnie ofiarowane iest Panu, Bogu oyców waszych.
29. Pilnuycież a strzeżcie, aż to odważycie przed Kapłany przednieyszemi, i Lewitami, i Książęty z domów oycowskich w Izraelu w Ieruzalemie, w gmachach domu Pańskiego.
30. A tak wzięli Kapłani i Lewitowie wagę onego śrebra, i złota, i naczynia, aby ie odnieśli do Ieruzalemu, do domu Boga naszego.
31. Zatym ruszyliśmy się od rzeki Achawy dwunastego dnia miesiąca pierwszego, abyśmy szli do Ieruzalemu, a ręka Boga naszego była nad nami, i wyrwała nas z ręki nieprzyiaciela i czyhaiącego na nas w drodze.
32. I przyszliśmy do Ieruzalemu, i zamieszkaliśmy tam przez trzy dni.
IV. 33. A dnia czwartego odważono śrebro, i złoto, i naczynie ono w domu Boga naszego do ręki Meremota, syna Uryasza Kapłana, z którym był Eleazar, syn Fineesów; z nimi téż byli Iosabad, syn Iesue, i Noadyasz, syn Binnuiego, Lewitowie;
34. Pod liczbą i wagą wszystko, i zapisano wagę tego wszystkiego onegoż czasu.
35. Wróciwszy się tedy z niewoli ci, którzy byli w poimaniu, ofiarowali Bogu Izraelskiemu cielców dwanaście za wszystkiego Izraela, baranów dziewięćdziesiąt i sześć, baranków siedmdziesiąt i siedm: kozłów za grzéch dwanaście, to wszystko na całopalenie Panu.
36. I oddali wyroki królewskie, Starostom królewskim, i Książętom za rzeką, a ci byli pomocą ludowi i domowi Bożemu.
I. Ezdrasz dowiedziawszy się, iż Żydowie zpoymowali żony z obcych narodów, 1 — 4. II. Bogu się modli a wyznawaiąc swoie i ich grzéchy, aby Pan gniew swóy odwrócił, prosi 5 — 15.
A gdy się to odprawiło, przystąpiły do mnie Książęta, mówiąc: Nie odłączył się lud Izraelski, i Kapłani, i Lewitowie od narodów tych ziem; ale czynią według obrzydliwości Chananeyczyków, Hetteyczyków, Ferezeyczyków, Iebuzeyczyków, Ammonitczyków, Moabczyków, Egipczyków, i Amoreyczyków.
2. Albowiem zpoymowali córki[27] ich sobie i synom swym, a pomięszało się nasienie święte z narody tych ziem, a ręka Książąt i zwierzchności pierwsza była w tym przestępstwie.
3. Co gdym usłyszał, rozdarłem suknią moię i płaszcz móy, a rwałem włosy na głowie moiéy, i na brodzie moiéy, i siedziałem, zdumiawszy się.
4. I zgromadzili się do mnie wszyscy, którzy drzą przed słowem Boga Izraelskiego dla przestępstwa tych, którzy przyszli z niewoli, a iam siedział, zdumiawszy się aż do ofiary wieczornéy.
II. 5. Ale pod czas ofiary wieczornéy wstałem z utrapienia mego, maiąc rozdartą suknią moię, i płaszcz móy, a poklęknąwszy na kolana swe, wyciągnąłem ręce swe ku Panu Bogu memu.
6. I rzekłem: Boże móy! wstydci mię, i sromam się podnieść, Boże móy! oblicza mego do ciebie; albowiem nieprawości[28] nasze rozmnożyły się nad głową, a grzéchy nasze urosły aż ku niebu.
7. Od dni oyców naszych byliśmy w wielkim grzéchu aż do dnia tego, a przez nieprawości nasze wydaniśmy, Królowie[29] nasi i Kapłani nasi, w ręce Królów ziemskich pod miecz, w niewolą, i na łup, i na zawstydzenie twarzy naszéy, iako się to dziś dzieie.
8. Ale teraz, iakoby w prędkiem okamgnieniu, stała się nam łaska od Pana Boga naszego, że nam zostawił ostatki, i dał nam mieszkanie na mieyscu świętém swoiém, aby oświecił oczy nasze Bóg nasz, a dał nam trochę wytchnienia z niewoli naszéy.
9. Bo chociaśmy byli niewolnikami, przecię w niewoli naszéy nie opuścił nas Bóg nasz, ale skłonił ku nam miłosierdzie przed Królmi Perskimi, dawszy nam wytchnienie, abyśmy wystawili dom Boga naszego, i naprawili spustoszenia iego; nawet dał nam ogrodzenie w Iudstwie i w Ieruzalemie.
10. Przetoż cóż teraz rzeczemy, o Boże nasz! po tym? ponieważeśmy opuścili rozkazania twoie,
11. Któreś ty przykazał przez sługi twoie Proroki, mówiąc: Ziemia, do któréy wnidziecie, abyście ią posiędli iest ziemia[30] nieczysta przez nieczystotę ludu tych ziem, dla obrzydłości ich, którymi ią napełnili od końca do końca nieczystością swoią.
12. A przetoż nie dawaycie[31] córek waszych synom ich, ani bierzcie synom waszym córek ich, i nie szukaycie[32] pokoiu ich, i dobrego ich aż na wieki, abyście byli umocnieni, a pożywali dóbr téy ziemi, i podali ią w dziedzictwo synom waszym aż na wieki.
13. A po tym wszystkim, co przyszło na nas dla spraw naszych złych i dla grzéchu naszego wielkiego, ponieważeś ty, Boże nasz! zawściągnął karania, abyśmy nie byli potłumieni dla nieprawości naszéy, aleś nam dał wybawienie takowe.
14. Izali się obrócimy ku zgwałceniu przykazań twoich, powinowacąc się z tymi narodami obrzydłymi? izalibyś się surowie nie gniewał na nas, abyś nas wyniszczył, aby nikt nie został i nie uszedł?
15. O Panie, Boże Izraelski! sprawiedliwyś ty; bośmy pozostałe ostatki, iako się to dziś pokazuie. Otośmy my przed obliczem twoiém w przewinieniu naszém, choć się nie godzi stawiać przed oblicze twoie dla tego.
I. Lud się upokarza i wyznawa grzéch swóy 1 — 4. II. a będąc napomniony od Ezdrasza, żony obcego narodu odrzuca 5 — 17. III. Imiona przednieyszych, którzy byli z obcego narodu żony zpoymowali 18 — 44.
A gdy się modlił Ezdrasz, i wyznawał grzéchy z płaczem, leżąc przed domem Bożym, zebrało się do niego z Izraela zgromadzenie bardzo wielkie mężów i niewiast i dziatek; a płakał lud wielkim płaczem.
2. Tedy odpowiadaiąc Sechaniasz, syn Iehyelów z synów Elamowych, rzekł do Ezdrasza: Myśmyć[33] zgrzeszyli przeciwko Panu Bogu naszemu, żeśmy zpoymowali żony obce z narodu téy ziemi; ale wżdy ma ieszcze nadzieię Izrael przy tym.
3. Tylko teraz uczyńmy przymierze z Bogiem naszym, że porzucimy wszystkie żony i narodzone z nich według rady Pańskiéy, i tych, którzy drzą przed przykazaniem Boga naszego, a niech to będzie podług zakonu.
4. Wstańże; bo ta rzecz tobie należy, a my będziemy z tobą; zmocni się, a uczyń tak.
II. 5. Tedy wstał Ezdrasz, i poprzysiągł Książęta kapłańskie, i Lewity, i wszystkiego Izraela, aby uczynili według tego słowa. I przysięgli.
6. A tak wstawszy Ezdrasz od domu Bożego szedł do komory Iochanana, syna Eliasybowego, a wszedłszy tam, nie iadł chleba, i wody nie pił; albowiem był żałosny dla przestępstwa tych, co się wrócili z niewoli.
7. Zatym kazali obwołać w Iudstwie i w Ieruzalemie między wszystkimi, którzy przyszli z niewoli, aby się zgromadzili do Ieruzalemu.
8. A ktobykolwiek nie przyszedł we trzech dniach według uradzenia Książąt i starszych, aby przepadła wszystka maiętność iego, a sam aby był wyłączony od zgromadzenia tych, co przyszli z niewoli.
9. Przetoż zgromadzili się wszyscy mężowie z Iudy, i z Beniamina do Ieruzalemu we trzech dniach, dwudziestego dnia miesiąca dziewiątego, i siedział wszystek lud na placu przed domem Bożym, drząc dla onéy rzeczy i dla deszczu.
10. Tedy powstawszy Ezdrasz Kapłan rzekł do nich: Wyście zgrzeszyli, iżeście zpoymowali żony obce, przydawaiąc do grzéchów Izraelskich.
11. Przetoż uczyńcie teraz wyznanie przed Panem Bogiem oyców waszych, a wykonaycie wolą iego, i odłączcie się od narodów téy ziemi, i od żon obcych.
12. I odpowiedziało wszystko ono zgromadzenie, i rzekło głosem wielkim: Iakoś nam powiedział, tak uczynimy.
13. Ale wielki iest lud, i czas dżdżysty, i nie możemy stać na dworze; do tego, ta sprawa nie iest dnia iednego, ani dwu; bo nas wiele, którzyśmy się tego przestępstwa dopuścili.
14. Prosimy tedy, niechże będą postanowione Książęta nasze nad wszystkiém zgromadzeniem; a ktobykolwiek był w miastach naszych, co poiął żony obce, niechay przyydzie na czas zamierzony; a z nimi starsi z każdego miasta, i Sędziowie ich, abyśmy tak odwrócili gniew popędliwości Boga naszego od nas dla téy sprawy.
15. A tak Ionatan, syn Asahyelów, i Iachsyasz, syn Tekuiego, byli na to wysadzeni; ale Mesullam i Sebetay, Lewitowie, pomagali im.
16. Tedy uczynili tak ci, co przyszli z niewoli. I odłączeni są Ezdrasz Kapłan, i mężowie przednieysi z domów oycowskich według domów oyców swoich; a ci wszyscy z imienia mianowani byli, i zasiedli dnia pierwszego miesiąca dziesiątego, aby się o tym wywiadowali.
17. A odprawowali to przy wszystkich mężach, którzy byli zpoymowali żony obce, aż do pierwszego dnia miesiąca pierwszego.
III. 18. I znaleźli się z synów kapłańskich, którzy byli poięli żony obce: Z synów Iesui, syna Iozedekowego, i z braci iego Maaseiasz i Eliezer, i Iaryb, i Giedaliasz.
19. I dali ręce swe, że mieli porzucić żony swe, a ci, którzy zgrzeszyli, ofiarowali każdy barana z stada za występek swóy.
20. A z synów Immerowych: Hanani i Zabadyasz;
21. A z synów Harymowych Maasyasz i Eliasz, i Semeiasz, i Iechyel, i Uzyasz;
22. A z synów Passurowych: Elienay, Maaseasz, Ismael, Natanael, Iozabad, i Elasa.
23. A z Lewitów: Iozabad, i Symei, i Kielaiasz, (ten iest Kielita) Petachyasz, Iudas, i Eliezer.
24. A z Spiewaków: Eliasyb; a z Odźwiernych Sallum i Telem, i Ury.
25. A z Izraela, z synów Farosowych: Ramiiasz, i Iezyasz, i Malchyasz, i Miamin, i Elazar, i Malchyasz, i Benaiasz;
26. A z synów Elamowych: Mataniasz, Zacharyasz, i Iechyel, i Abdy, i Ierymot, i Eliasz;
27. A z synów Zattuowych: Elienay, Eliasyb, Mataniasz, i Ierymot, i Zabad, i Asysa;
28. A z synów Bebaiowych: Iohanan, Hananiasz, Zabbay, Atlay;
29. A z synów Bani: Mesullam, Malluch, i Adaiasz, Iasub, i Seal, Ieramot;
30. A z synów Pachatmoabowych Adna, i Chelal, Benaiasz, Maaseiasz, Mataniasz, Besaleel, i Binnuy, i Manase;
31. A z synów Harymowych: Eliezer, Isyasz, Malchyasz, Semaaiasz, Symeon.
32. Beniamin, Maluch, Samaryasz;
33. Z synów Hasumowych: Matenaiasz, Matata, Zabad, Elifelet, Ieremiasz, Manase, Symhy;
34. Z synów Bani: Maaday, Amram, i Uel,
35. Benaiasz, Bedyiasz, i Cheluhu,
36. Waniasz, Meremot, Eliasyb,
37. Mattaniasz, Matenaiasz, i Iahasaw,
38. I Bani, i Binnui, Symhy,
39. I Selemiasz, i Natan, i Adaiasz,
40. Machnadbay, Sasay, Saray,
41. Asarel, i Selemiasz, Semaryasz,
42. Sallum, Amaryasz, i Iózef;
43. Z synów Nebowych: Iehyel, Matytyasz, Zabad, Zebina, Iadday, i Ioel i Benaiasz.
44. Ci wszyscy zpoymowali byli żony obce; a byli między nimi niewiasty, które im narodziły synów.
- ↑ 2 Kron. 36, 22.
- ↑ Ier. 25, 11. 12. r. 29, 10.
- ↑ 2 Kron. 36, 18. Ierem. 27, 22. Dan. 1, 2.
- ↑ Nehem. 7, 6.
- ↑
Błąd w druku; powinno być – obchodzą.
- ↑ 5 Moy. 12, 5. 6.
- ↑ 4 Moy. 29, 12. 13.
- ↑ 1 Kron. 16, 8. 9.
- ↑ Aggieusz. 2, 4.
- ↑ 2 Król. 17, 26. r. 19, 37.
- ↑ 1 Ezdr. 7, 24.
- ↑ Aggieusz. 1, 1. Zach. 1, 1.
- ↑ Błąd w druku; powinno być – Iudskiéy.
- ↑ 1 Ezdr. 1, 7. 8.
- ↑ 1 Ezdr. 6, 22.
- ↑ 1 Ezdr. 1, 7. r. 5, 14.
- ↑ 1 Tym. 2, 2.
- ↑ 1 Ezdr. 5, 1. 2.
- ↑ 2 Kron. 36, 23.
- ↑ 4 Moy. 3, 6. r. 4, 5. r. 8, 9.
- ↑ 2 Moy. 12, 3. 6. 3 Moy. 23, 5. 4 Moy. 9, 2. 5 Moy. 16, 1. Ezech. 45, 21.
- ↑ 2 Moy. 20, 1.
- ↑ 1 Ezdr. 4, 13.
- ↑ Przyp. 16, 7. r. 21, 1.
- ↑ 1 Kron. 9, 2.
- ↑ 1 Ezdr. 7, 15.
- ↑ 5 Moy. 7, 3.
- ↑ Ps. 38, 5.
- ↑ 5 Moy. 28, 36.
- ↑ 3 Moy. 18, 25. 27.
- ↑ 2 Moy. 34, 16. 5 Moy. 7, 3.
- ↑ 5 Moy. 23, 6.
- ↑ 1 Ezdr. 5, 12.
 Druga Księga Kronik (całość) |
Księgi Ezdraszowe (całość) | Księgi Nehemiaszowe (całość)  |
|