Przejdź do zawartości

Barbaro święta, Patronko konania (1904)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Barbaro święta, Patronko konania
Pochodzenie Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych
Redaktor Karol Miarka
Wydawca Karol Miarka
Data wyd. 1904
Miejsce wyd. Mikołów — Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały dział IV
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
PIEŚŃ  1.

(O świętej Barbarze).


Barbaro święta, Patronko konania! * Wołamy grzeszni Twego zlitowania, * Użycz nam darów z panieńskiej czystości, * Oddal sprosności.

Cały świat wzywa Twojego ratunku, * Przybądź na pomoc w ostatnim frasunku, * Między niewiernym urodzonaś ludem, * Niebaś jest cudem.

Dyoskor ojciec na chrześcijan srogi, * Fałszyweć kazał adorować bogi, * Nie chciałaś w świętej zatopiona Trójcy, * Słuchać zabójcy.

My mamy światłość, wiarę i kapłanów. * Grzesząc, jesteśmy gorsi nam w śmiertelnej mdłości; * Dodaj czerstwości.

Gdy nam śmiertelnej trudno wstrzymać fali, * Gdy się zda, że świat cały na nas się wali, * Posil mocarzów chlebem, dodaj łodzi, * Wybrniem z powodzi.

Udzieliłaś nam Swoich świętych kości, * Niech nas zagrzeją do Boskiej miłości, * Teraz, gdy one z Tobą w Bogu czcimy, * Nieba pragniemy.

A gdy masz władzy tyle na Syonie, * Bądź przy ostatnim, prosimy Cię, zgonie; * Niech się pokutą z czartowskiej korzyści * Każdy oczyści.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Karol Miarka (syn).