Bajki i przypowieści (1856)/Wilk i owce (II)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Bajki i przypowieści |
| Wydawca | Kazimierz Józef Turowski |
| Data wyd. | 1856 |
| Druk | Karol Pollak |
| Miejsce wyd. | Sanok |
| Indeks stron | |
Wilk, chociażto ostrożny, przecię że żarłoczny,
Postrzegł ścierwo, chciał dostać i wpadł w dół poboczny.
Siedzi w jamie, a wzdycha, w tem owieczki słyszy;
Patrzą w dół: aż wilk w jamie siedzi, ledwo dyszy.
Odezwał się nakoniec, rzekł do nich powolnie:
Nie wpadłem za pokutę, siedzę dobrowolnie;
Trzeba czynić pokutę za boje, za groźby,
Za to, żem was pożerał..... Owce zatem w prośby:
Wynidź z dołu... Nie wyjdę... My będziem podnosić....
Sroży się wilk, nakoniec dał się im uprosić,
Jęły się więc roboty i tak pracowały,
Że go ze dna samego jamy wydostały.
Wyszedł, a zawdzięczając nierozumnej kupie,
Pojadł, pogryzł, podusił wszystkie owce głupie.