Aniół Stróż/Żal i skrucha za grzechy

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Żal i skrucha za grzechy
Pochodzenie Aniół Stróż chrześcianina katolika
Data wyd. [przed 1900]
Druk Drukiem G. Jalkowskiego
Miejsce wyd. Grudziądz
Indeks stron

Żal i skrucha za grzechy.

O Boże mój! o jakże ja błądziłem(am)! O jakże często grzeszyłem(am) myślą, mową, uczynkiem i niedopełnieniem obowiązków moich! Nieszczęśliwy(a) grzesznik(ca), który(a) niebo i ziemię obraziłem(am). Dokąd się teraz udam? Dokąd się obrócę? Do kogo ucieknę? Któż się nademą zlituje? Ku niebu nie śmiem podnieść oczu, bo ciężko przeciw niemu zgrzeszyłem(am); na ziemi nie znajduję dla siebie schronienia, bo byłem(am) jéj zgorszeniem. Cóż więc uczynię? Mamże rozpaczać? Nie! Miłosierny jest Bóg, litujący się nad pokutującym grzesznikiem. Do niego więc udam się i w skrusze serca wyznam złość moję.
Najukochańszy Ojcze! z głęboką pokorą wyznaję, że dla grzechów moich zasłużyłem(a) na to, abyś mię na zawsze odrzucił od oblicza Twego: ufam jednak w dobroć serca Twego Ojcowskiego, że się zlitujesz nadmną, darujesz mi moje wykroczenia i przyjmiesz mię na wzór syna marnotrawnego do łaski Twéj. Nie pamiętaj, Panie! nieprawości moich, ale według wielkości miłosierdzia Twego zmiłuj się nademną. Oto mię masz korzącego(cą) się przed Tobą! Tu mię karz, tu mię siecz, tu nie odpuszczaj, abyś po śmierci odpuścił. Żałuję z całego serca za wszystkie grzechy moje: a żałuję nie dla tego, żem na męki piekielne lub czyścowe zasłużył(a), ani dla tego, żem przez grzechy utracił(a) prawo do nieba; ale jedynie dla tego, że Ciebie, Boga mego, najwyższe dobro, którego kochać powinienem(am), obraziłem(am). Odtąd mam to szczere przedsięwzięcie, więcéj Ciebie nie obrażać. Odpuść, Panie! pokutującemu(éj), skruszonemu(éj) i upokorzonemu(éj) grzesznikowi(cy), który(a), lubo nie godzien(na) łaski Twojéj, ucieka się jednakowóż do miłosierdzia Twego. Chcę się spowiadać, abym przez Sakrament pokuty oczyściwszy się ze wszystkich grzechów w tém życiu popełnionych, mógł(a) Ciebie, Boga mego, czystém sercem oglądać i chwalić na wieki w niebie. Amen.


Znak domeny publicznej
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).