Album pisarzy polskich/Andrzej Maksymilian Fredro
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Andrzej Maksymilian Fredro |
| Pochodzenie | Album pisarzy polskich |
| Wydawca | Gebethner i Wolff |
| Data wyd. | 1898 |
| Druk | W. Dunin |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Ilustrator | Henryk Piątkowski |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały album |
| Indeks stron | |
Urodził się w roku 1621. O jego latach młodzieńczych żadnych szczegółów nie posiadamy, po raz pierwszy występuje na sejmie elekcyjnym po śmierci króla Władysława IV-go w roku 1648. Następnie widzimy go w orszaku królewskim pod Zborowem, a w roku 1651 pod Beresteczkiem. Na sejmie w roku 1652 obrano go marszałkiem, pomimo że miał dopiero lat 28, w roku następnym został kasztelanem lwowskim, a w 1677 wojewodą podolskim. Umarł w roku 1679. W ciągu całego życia był zaślepionym obrońcą praw szlacheckich i wolnej elekcyi. Słynął z prawości charakteru. Pisał po łacinie i po polsku. Z dzieł jego najważniejsze są: Gestorum populi poloni sub Henrico Valesio (Dzieje narodu polskiego pod Henrykiem Walezyuszem); Monita Politico-Moralia et Icon Ingeniorum (Przestrogi polityczno-moralne i charakterystyka rozumów); Przysłowia mów potocznych obyczajowe, radne, wojenne; Mowy sejmowe.
