Ach biada, biada

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Ach biada, biada
Podtytuł 388. z p. Lublinieckiego
Rozdział Pieśni małżeńskie
Pochodzenie Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor Juliusz Roger
Wydawca A. Hepner
Data wyd. 1880
Miejsce wyd. Wrocław
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

388.[1]
z p. Lublinieckiego.

Ach biada, biada.
Poszłam za dziada!
Cóż ja będę czyniła?
Dziada jeno szczére kości,
Żal się, Boże, méj młodości,
Com ja marnie straciła.

Wyszczérzył zęby,
Chce u mnie gęby,
Patrzy jak leśna sowa.
Ach biada, biada,
Poszłam za dziada,
Nieszczęsna białogłowa!

Ni dziada sprzedać,
Ni go zamienić.
Cóż ja będę robiła?
Biedna ja nieboga,
Co dzień proszę Boga,
Żebym wdową wnet była.








  1. Od P. Lompy. Porównać: Konopki P. l. kr. str. 133.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.