100 powiastek dla dzieci/Murzyn
| ←Głuchy | 100 powiastek dla dzieci Murzyn Christoph von Schmid |
Panienka żywcem pochowana→ | |
| Przekład: Jan Chęciński. |
MURZYN.
O późnéj godzinie jakiś stary murzyn przyszedł do sklepu kupca i rzekł błagalnym głosem:
„Pan, któremu przez lat dwadzieścia wiernie służyłem, wypędził mnie dla tego, że już na starość tak jak dawniej pracować nie mogę. Błąkam się więc teraz bez przytułku, prosząc miłosiernych osób o kawałek chleba.”
Kupiec, żona jego i dzieci, litowali się bardzo nad biednym murzynem; najmłodsza jednak dziewczynka Karolcia rzekła:
„Gdyby tylko nie był taki czarny; bo doprawdy ja się go boję. Przytem nie można mu dać łóżka, bo je posmoli, jak gdyby wytarł sadzami!”
Starsze dzieci wyśmiewały naiwność Karolci, ale ojciec wywiódł ją z błędu, kazał murzynowi podać wieczerzę, a następnie sam zaprowadził go na spoczynek.
Około północy lekki szmer zbudził murzyna, który spostrzegł wyraźnie przy świetle księżyca dwóch złodziei, dostających się przez okno do pokoju. Na ten widok natychmiast wyskoczył z łóżka i strasznym głosem zapytał:
„Czego chcecie!?”
Złodzieje zobaczywszy niespodzianie tę czarną postać, myśleli, że to zły duch stoi przed niemi, i w wielkim strachu czemprędzéj wyskoczyli oknem, ale tak się poranili padając na bruk, że w żaden sposób podnieść się nie mogli; schwytano ich więc i oddano w ręce sprawiedliwości.
Wtedy kupiec rzekł do murzyna:
Kto nieszczęśliwym wsparcia udziela
Ten święci czynem słowo Zbawiciela;
Pomnijmy, gdy bliźniemu dłoń pomocy dajem,
Że on może nas kiedyś poratować wzajem.
