Życie Buddy/Część trzecia/XIV

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor André-Ferdinand Hérold
Tytuł Życie Buddy
Podtytuł według starych źródeł hinduskich
Wydawca Wydawnictwo Polskie
Data wyd. 1927
Druk Drukarnia Concordia Sp. akc.
Miejsce wyd. Poznań
Tłumacz Franciszek Mirandola
Źródło Skany na commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron



*   XIV.   *

Wistrz postarzał się bardzo. Czasu pobytu w Radżagrisze, zebrał uczniów i powiedział im:
— Nie zapominajcie, o mnisi, reguły, jaką wam dałem i strzeżcie jej pieczołowicie. Dwa razy w miesiącu zbierać się macie, wyznając sobie wzajem grzechy. Winni będziecie kłamstwa, jeśli, mając zły czyn na sumieniu, zataicie go. Wyznawszy, osiągniecie pokój. Cztery grzechy plamią najsromotniej mnicha, a to: stosunek tajemny z kobietą, kradzież jakiegokolwiek przedmiotu, zabójstwo człowieka, lub udział w tej zbrodni, oraz ambicja posiadania władzy nadludzkiej, gdy się jej nie posiada. Ten, kto się dopuści któregoś z tych czterech grzechów, wygnany jest z gminy wiernych. Nie trwońcie czasu na rozmowę z kobietami i nie popychajcie ich do rozpusty. Nie oskarżajcie fałszywie braci waszych i nie siejcie w gminie niepokoju. Nie usuwajcie się przed napomnieniami. Nie kłamcie. Nie obrzucajcie nikogo wyzwiskami. Strzeżcie pilnie, o mnisi, reguły, którą wam dałem.
Potem rzekł jeszcze:
— Powaga jest osiedlem nieśmiertelności, lekkomyślność, macierzą śmierci. Poważni nie umierają, błazenkowie nigdy nie żyją. Dlatego to mędrzec lubuje się w powadze. Mędrzec osiąga dobro najwyższe, to jest nirwanę. Człowiek czynny, pamiętny, uczciwy, rozważny, wstrzemięźliwy, szanujący prawo i poważny rośnie w sławę. Lekkomyślność podoba się głupcom i ubogim na duchu, ale mędrzec strzeże powagi, jak skąpiec złota swego. Mnich poważny, który zna niebezpieczeństwa lekkomyślności, zmiata złe prawo, jak wiatr liście, rozrywa więzy świata i zbliża się do nirwany. Stojąc na terasie mądrości, wolny od niedoli, człowiek poważny, który pokonał lekkomyślność, spogląda na tłum ludzi małych, jak ten, kto ze szczytu góry patrzy na idących doliną.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: André-Ferdinand Hérold i tłumacza: Franciszek Mirandola.