Głos wdzięczny z Nieba wychodzi

	<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Głos wdzięczny z Nieba wychodzi
Pochodzenie	Śpiewnik kościelny
Redaktor	Michał Marcin Mioduszewski
Data wyd.	1838
Druk	Stanisław Gieszkowski
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały rozdział Pieśni adwentowe; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

[21]

PIEŚŃ V.

$\relative c' {\clef tenor \key f \major \time 3/4 \stemUp a4 f a | \stemDown c2 c4 | d2 bes4 | c2. | c4 d2 | bes4 c2 | \break a4 bes2 | g4 a2 | c4 c2 | a4 bes2 | g4 a2 | g4 \stemNeutral f2 | \break f4 a bes | c2 a4 | bes2 g4 | a2. \bar "|." } \addlyrics { \small { Głos wdzięcz -- ny z_Nie -- ba wy -- cho -- dzi, Gwiaz -- dę knam no -- wą wy -- wo -- dzi, Któ -- ra roz -- świe -- ca ciem -- noś -- ci, I od -- kry -- wa na -- sze zło -- ści. } }$

Głos wdzięczny z Nieba wychodzi,
Gwiazdę knam nową wywodzi,
Która rozświeca ciemności,
I odkrywa nasze złości.

Z różdżki Jesse kwiat zakwita,
Który zbawieniem świat wita,
Pan Bóg zesłał Syna swego,
Przed wieki narodzonego.

Ojcowie tego czekali,
Tego Prorocy żądali,
Tego Bóg światu miał zjawić,
Od śmierci człeka wybawić.

Którego aby wąż zdradził,
Z rajskich rozkoszy wysadził,
Skusił by z drzewa rajskiego
Skosztował zakazanego.

[22]

Przez co był z Raju wygnany,
I na wieczną śmierć skazany;
Lecz Pan użalił się tego,
Myślił o zbawieniu jego.

Wnet Anioł Pannie zwiastował,
O czem Prorok prorokował:
Iż miał powstać Syn zacnego
Plemienia Dawidowego.

Weselcie się ziemskie strony!
Puściwszy niebieskie trony
Bóg idzie na te niskości,
Z niewymownej swej litości.

Weselcie się i Anieli,
A bądźcie z tego weseli:
Że się nam Bóg w ciele stawi,
Ten upadek nasz naprawi.

Weselcie się wszyscy święci,
I wy ludzie smutkiem zdjęci,
Idzie na świat Odkupiciel,
Strapionych wszystkich Zbawiciel.

Wesel się stary Adamie,
Wesel się i Abrahamie,
Już wstaje twe pokolenie,
Wszystkich narodów zbawienie.

Wesel się i ty Dawidzie,
Oto Król do ciebie idzie,
Który na tronie twym siędzie,
Na wieki królować będzie.

Weselcie się i dziateczki,
Matki i cne panieneczki;
Oto Panna Syna rodzi,
Niech ta wieść wszystkich zachodzi.

[23]

Którą Archanioł pozdrowił,
A te słowa do niej mówił:
Zdrowa bądź pełnaś światłości,
Porodzisz Syna w czystości.

Panna gdy to usłyszała,
Pokornie odpowiedziała:
Otom służka Pana mego.
Stań się według słowa twego.

Szczęśliweż to ukorzenie,
Które dało nam zbawienie,
Serce Panny zniewoliło,
Boga z nieba wywabiło.

Przez twą pokorę żądamy,
Niech tej łaski doznawamy,
By nam grzechy nie szkodziły,
Od Boga nas nie dzieliły.

Zjednaj nam u Syna twego.
Zbawiciela świata tego:
Czystość, miłość i pokorę,
Naszę gładzącą niestworę.

Daj nam pozbyć co jest złego,
Daj dojść dobra najwyższego;
Przez pokorę nas takową,
Wpraw w społeczność Jezusową.

Zobacz też[edytuj]

Głos wdzięczny z nieba wychodzi w zbiorze Kantyczki.

Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).