Dopókąd na świecie ciemności grzechowe
Panowały wszędzie, plemię Adamowe Trzymając w swej niewoli;
Rząd gniewu i piekła swą chodził koleją,
Zaledwo się człowiek mógł cieszyć nadzieją, W swojej mizernej doli: Alić się jasność pokazuje, Której się i niebo dziwuje; Bo wschodzi gwiazda Jakubowa, Z niej światu jest ozdoba nowa:
Któraż to jest przebóg! co świat oświeciła,
Co wszystkie narody wraz uszczęśliwiła? Od wieków znana, Niepokalana. Wszyscy się radujmy, Tryumf wykrzykujmy: Wiwat Maryja! Wiwat niezmazana i niepokalana Maryja, I niepokalana, Wiwat, Wiwat.
Marya najświętsza cnót wszelkich zwierciadło,
Żeś niepokalana, wnet zaraz opadło Pychy, duchowi złości:
Teraz ludzki naród jest wyswobodzony,
Przez Maryją Pannę już wyprowadzony, Na drogę szczęśliwości. Widząc się człowiek w Boskiej mocy, Z przyczyny Maryi pomocy, Lilija z pod ciernia wychodzi, Z tej się więc Bóg i człowiek rodzi.
Któraż to jest przebóg! co ten owoc wyda,
Co z padołu płaczu chwały niebu przyda? Od wieków znana, Niepokalana. Wszyscy się radujmy i t. d.
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).