Strona:Siostry bliźniaczki from Kuryer Codzienny Y1896 No34 part2.jpg

siony dom, w którym robota około urządzenia wewnętrznego z powodu oblężenia Paryża była przerwaną.
 Duplat dobrze musiał znać to miejsce, krokiem pewnym bowiem poprowadził towarzysza swego do piwnicy, wskazał mu wielki kamień i usiadłszy sam, rzekł:
 — Mów teraz.
 Merlin, korzystając z ciemności, wyjął z kieszeni nóż, otworzył go bez szmeru i dla bezpieczeństwa trzymał go w pogotowiu.
 — Słuchaj, rzecz jest taka. Przed kilkoma godzinami przyjechałem z Wersalu.
 — Nie dziwi mnie to, gdyż wiem, że co kilka dni jeździsz tam, by się wywiedzieć, co dzieje się między reakcyonistami i następnie zdajesz raport Komitetowi centralnemu. Cóż tam słychać?
 — Bardzo źle.
 — Dla kogo?
 — Dla tych co walczą z rządem.
 — Z jakim rządem? głośno zawołał Duplat zgorszony.
 — Cicho! — zawołał Merlin. — Złe wiadomości dla tych co brali zakładników.
 — Dla nas? Dla tych, co służą komunie?
 — Tak. Skończyło się już jej panowanie.
 — Cóż oni zamyślają, ci bandyci wersalscy?
 — Chcą przypuścić szturm do Paryża.
 — Tylko tyle, — szyderczo odrzekł Duplat. — Powitamy ten motłoch kartaczami tak, że zaledwie dziesiąty wróci do Wersalu.
 — Kartacze te dotychczas nie wiele zrobiły.
 — Bo ni emieliśmy dobrego dowódzcy.
 — I nie będziemy mieli.
 — Może się jeszcze znaleźć.