Strona:Siostry bliźniaczki from Kuryer Codzienny Y1896 No24 part3.jpg

była ono jeszcze przed wschodem słońca przebyć półwysep Gennevilliers, lecz natknąwszy się w drodze na pruską bateryę, zasypującą drogę kartaczami, napróżno usiłowało zmusić je do milczenia. Maszerować zaś pod tym gradem żelaza i ołowiu było niepodobieństwem.
 A jednak trzeba było postępować naprzód.
 Zdala dochodził już odgłos strzałów karabinowych i złowieszczy huk kartaczów.
 Głównodowodzący wydał rozkaz sprowadzenia na relsy kolejowe, oddzielające wojska francuzkie od bateryi niemieckiej, lokomotywy opancerzonej i zaopatrzonej w potężne działa, których ogień w pół godziny zmusił do milczenia armaty niemieckie.
 Teraz droga była już wolną.
 Żołnierze nasi mogli maszeroweć dalej, ale stracono dwie godziny czasu, a zwłoka ta miała stanowczy wpływ na łos bitwy.
 Powiedzieliśmy, że walka rozpoczęła się o zmierzchu.
 Skrzydło lewe, złożone z jednego liniowego pułku żuawów i wzmocnione kilkoma batalionami gwardyi narodowej, walczyło z męztwem niesłychanem: zdobyło wzgórza Montretout, odebrało Saint-Cloud, zabrało jedenaście dział nieprzyjacielskich i wzięło do niewoli wielką liczbę żołnierzy.
 Na nieszczęście, powodzenie to nie miało żadnego skutku.
 Podczas gdy skrzydło lewe zajmowało Saint-Cloud i Montretout, środek, wyruszywszy ku pozycyom nieprzyjacielskim, napotkał pierwszą przeszkodę, mianowicie mocno obsadzony przez artyleryę nieprzyjacielską folwark, położony pod fortem Mont-Valerien.