Ta strona została uwierzytelniona.
Godności trzeba, nie zanic tu cnota,
Miłości pragną, nie pragną tu złota.
Miłują z serca, nie patrzają zdrady,
Pilnują prawdy, nie kłamają rady.
Wiarę uprzejmą, nie dar sobie ważą,
W miarę, nie nazbyt ciągnąć rzemień każą.
Wiecznie wam służę, nie służę na chwilę,
Bezpiecznie wierzcie, nie rad ja omylę.
Słychał kto kiedy, jako ciągną kota?[1]
Nie zawżdy szuka wody ta robota.
Ciągnie go drugi nadobnie na suszy,
Sukniej nie zmacza, ale wżdy mdło duszy.
Odmów, jeślić nie po myśli; daj, maszli dać wolą;
Słuchając słów niepotrzebnych, aź mię uszy bolą.
Gniewam się na te pieszczone ziemiany,
Co piwu radzi szukają przygany.
Nie pij, aż ci się pierwej będzie chciało,
Tedyć się każde dobrem będzie zdało.
- ↑ ciągnąć kota = rodzaj kary średniowiecznej.
Zob. też: Encyklopedia staropolska/Kota ciągnąć i M. Arcta Słownik Staropolski/Kota ciągnąć.
- ↑ z Propercyusza.
_t.1_295.jpeg&oldid=1424009){kind=link}