Przejdź do zawartości

Strona:PL Blaise Pascal-Myśli 284.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

„Przyprowadź tutaj ten lud, który ma oczy a nie widzi, który ma uszy a jest głuchy. Niechaj się zgromadzą wszystkie narody. Kto z pomiędzy nich, — i ich bogów, — pouczy was o rzeczach minionych i przyszłych? Niechaj wystawią świadków na swoje usprawiedliwienie; albo niechaj słuchają mnie, i wyznają iż prawda jest tutaj.
„Jesteście mymi świadkami, rzekł Pan, wy i mój sługa którego wybrałem, iżbyście mnie znali, i abyście uwierzyli iż ja jestem tym który jest.
„Przepowiedziałem, wybawiłem, zdziałałem sam te cuda w waszych oczach i jesteście mi świadkami mojej boskości, powiedział Pan.
„To ja, który, dla waszej miłości, skruszyłem siły Babilończyków, to ja który uświęciłem was i stworzyłem was.
„To ja, który dałem wam przejść pośrodkiem wód i morza i bałwanów, i zatopiłem i zniszczyłem na zawsze potężnych nieprzyjaciół którzy się wam oparli.
„Ale zagubcie pamięć tych dawnych dobrodziejstw, i nie obracajcie już oczu ku minionym rzeczom.
„Oto gotuję nowe rzeczy, które ukażą się niebawem, poznacie je: sprawię, iż pustynie będą mieszkalne i rozkoszne.
„Ukształtowałem sobie ten lud, ustanowiłem go, iżby wieścił moją chwałę, etc.
„Ale dla siebie samego zmażę wasze grzechy i zapomnę waszych zbrodni: albowiem (aby wam wskrzesić w pamięci wasze niewdzięczności, dla zbadania czy macie z czego się usprawiedliwiać) pierwszy wasz ojciec zgrzeszył, a doktorzy wasi wszyscy byli szalbierze.”
Iz. XLIV: „Jam jest pierwszy i ostatni, powiedział Pan; kto się zechce równać ze mną, niechaj opowie porządek rzeczy, od czasu jak utworzyłem pierwsze ludy i niech oznajmi rzeczy, które mają przyjść. Nie lękajcie się niczego; czyż nie dałem wam usłyszyć tych wszystkich rzeczy? Jesteście moimi świadkami.”
Przepowiednia Cyrusa. — Iz. XLV, 4: „Z przyczyny Jakóba którego wybrałem, nazwałem cię twojem imieniem.”