Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No8 part11.png

 Raul posłyszał te słowa.
 — Margrabino, — rzekł wchodząc, nie pytam o zdrowie pani, bo wyglądasz czarująco.
 — Zjesz zemną śniadanie kochany hrabio?...
 — Dziękuję, już się z tem przed chwilą załatwiłem.
 — No to siadaj... proszę...
 Raul usiadł nieopodal Joanny.
 — Niepotrzebną mi jesteś, — odezwała się ta ostatnia do pokojówki — możesz odejść sobie.
 Skoro tylko drzwi się zamknęły, pani Castella żywo zwróciła się do hrabiego.
 — No có2?... czy masz jakie wiadomości?...
 — Naturalnie.
 — Złe czy dobre?...
 — Doskonałe...
 Twarz Joanny zajaśniała radością.
 — O!... — wykrzyknęła ze szczerością, — jesteś nieocenionym przyjacielem, bo w czynach nie w słowach składasz dowody przywiązania...
 — Ten co mówi a nie działa jest głupcem lub przyjacielem fałszywym, odparł pan hrabia...
 — Nie wszyscy są jednak takiego zdania... No — ale zaspokójże kochany Raulu moję ciekawość...