Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No10 part5.png

jakiego ministeryum, przysłaniały oczy żywe z zaczerwienionemi nieco powiekami...
 Broda starannie wygolona spoczywała na krawacie śnieżnej białości.
 Oprócz tego krawata i jasnych rękawiczek, całe ubranie było zresztą czarne...
 W dziurce od guzika miał mikroskopijną wstążeczkę legii honorowej — a na czarnej jedwabnej kamizelce, zawieszony łańcuszek od zegarka w złote ogniwa z koralami.
 Pod pachą trzymał pan baron de Saint-Erme, dosyć duży portfel czerwony.
 Jego twarz wyrażała rozumną dobroduszność — na ustach igrał uśmiech nieustannie, z całej zaś osoby wiał zapach zapamiętałego biurokraty.
 — Czy z panią margrabiną de Castella mam honor mówić?... — zapytał uprzejmie.
 — Tak panie... — odpowiedziała Joanna, przysuwając fotel gościowi.
 — Z panią margrabiną Castella, wdową po margrabim Gastonie Castella, poległym w pojedynku w kwiecie wieku, w sposób bardzo nieszczęśliwy?...
 — Tak panie — odpowiedziała po raz