Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No270 part2.png

 — Ależ proszę cię o to, kochany panie.
 — A kiedy mogę przyjechać?
 — Kiedy się panu żywnie podoba.
 — No więc zaraz jutro?
 — Niechajże będzie jutro!
 — I zobaczę pannę Joannę?...
 — Naturalnie, że ją pan zobaczysz...
 Emanuel Enjalbert, chwycił rękę margrabiego i uścisnął serdecznie, a z wielkiego wzruszenia nie mógł przemówić ani słowa.
 Wsiadł do powozu i z sercem przepełnionem radością powrócił do Paryża.
 Margrabina czekała na powrót męża na peronie.
 — Co to za młody człowiek?... — zapytała — dla czego mi go przedstawiłeś?...
 — Ciekawą jesteś się dowiedzieć?... — rzekł z uśmiechem Gaston.
 — Nawet bardzo jestem ciekawą — przyznaję.
 — Nie powiem ci dopóty, dopóki ty mi nie powiesz — jak ci się podobał ten młodzieniec?...
 — Widocznie dobrze jest wychowany, chociaż trochę nieśmiały...
 — A twarz — a postawa?...
 — Bardzo przystojny i dystyngo-