Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No38 p2 col3.jpg

szlachcie bretoński podobał jej się bardzo, ale na ulokowanie jakiejkolwiek sumki na tej piękności jego, nie zgodziłaby się nigdy.
 Wiedźma szukała sposobu pogodzenia wszystkiego i znalazła ten sposób:
 — Panie baronie... rzekła drżącym głosem, jaki zawsze pod maską przybierała, dowiedziałam się, że pan potrzebujesz pieniędzy.
 — Bardzo ich potrzebuję, dla tego przyszedłem tutaj... odpowiedział szlachcic. Potrzebuję koniecznie zrobić prezent prześlicznej debiutantce z komedyi włoskiej...
 — Wieleż panu na to potrzeba?...
 — Bagatelkę... dziesięć tysięcy luidorów...
 — Jakąż pewność mógłby mi pan ofiarować, gdybym mu chciała wygodzić?...
 — Najlepszą, jaka być może...
 — Jakąż mianowicie?...
 — Wystawię pani akt urzędowy, upoważniający ją do odbierania sobie sumy i procentów z posiadłości moich w Bretonii...
 — Jakaż jest cyfra dochodów pańskich?.. panie baronie.
 — Trzydzieści tysięcy liwrów, co najmniej... odparł Kerjean bez najmniejszego wahania.
 — Aha... pomyślała Perina, mój rodak jest oszustem, nie chce on pożyczyć, ale chce okraść mnie z tych pieniędzy.
 Potrząsnęła głową i powiedziała:
 — Jest to bez wątpienia najlepsza, jaka może być gwarancyą, ale dla mnie nie jest dostateczna...