Wilk i owce (Wilk, chociażto ostrożny...)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Woły krnąbrne Wilk i owce (2) • Bajki i przypowieści • Część czwarta • Ignacy Krasicki
Woły krnąbrne Wilk i owce (2)
Bajki i przypowieści
Część czwarta
Ignacy Krasicki
ze zbioru Dzieła Krasickiego

XXIX. Wilk i Owce.


Wilk, chociażto ostrożny, przecię że żarłoczny,
Postrzegł ścierwo, chciał dostać, i wpadł w dół poboczny.
Siedzi w jamie, a wzdycha; wtem owieczki słyszy:
Patrzą w dół, aż wilk w jamie siedzi, ledwo dyszy.
Odezwał się nakoniec, rzekł do nich powolnie:
Nie wpadłem, za pokutę siedzę dobrowolnie;
Trzeba czynić pokutę za boje, za groźby,
Za to, żem was pożerał.... Owce zatem w prośby:
Wynidź z dołu,... nie wyjdę... my będziem podnosić....
Droży się wilk, nakoniec dał się im uprosić.
Jęły się więc roboty, i tak pracowały,
Że go ze dna samego jamy wydostały.
Wyszedł, a zawdzięczając nierozumnej kupie,
Pojadł, pogryzł, podusił wszystkie owce głupie.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ignacy Krasicki.