Krenna, uzyskując najwyższą ocenę za grę fort. i złoty medal w dziedzinie komp. za pracę dyplomową Trio fortepianowe As-dur JZBO 9 (zag.). Na pocz. 1873 udał się do Petersburga, gdzie w maju uzyskał w tamtejszym konserw. dyplom w zakresie komp. i gry na fort. jako ekstern. Później na ponad rok powrócił do Żytomierza, tamże kilkakrotnie koncertował, wystąpił także na pocz. 1874 z recitalami w Odessie i Kijowie. W X 1874 rozpoczął studia pianist. u F. Liszta w Rzymie. Wraz z nim odbył wiele podróży, m.in. do Bayreuth na festiwal Wagnerowski (VIII 1876). Liszt wysoko oceniał umiejętności pianist. i kompoz. Z., który do końca życia darzył mistrza uczuciem głębokiego szacunku i przyjaźni. 1875 Z. zaczął udzielać lekcji gry fort., głównie w kręgach arystokracji. W tym okresie nastąpiło spotkanie z późn. żoną, pianistką Johanną (Janiną) Wenzel, również uczennicą Liszta. 1876 Z. intensywnie rozwijał działalność koncert., występując w Neapolu, Rzymie, Konstantynopolu i Warszawie. 17 III 1877 miał miejsce jego debiut pianist. w Paryżu. Podczas koncertów grywał gł. utwory Chopina, Beethovena i Liszta, a także własne, m.in. Wielką fantazję. Latem 1877 zawarł znajomość z A. Borodinem, który pozostawił dobrą opinię o próbach kompoz. Z. i o jego talencie pianist. W XI tegoż roku Z. odniósł sukces jako solista w IV Koncercie fortepianowym H. Litolffa w Paryżu, Berlinie i Wiedniu, a 4 XII wraz z J. Wenzel wziął udział w recitalu w Berlinie. Paryskie występy Z. zostały dobrze przyjęte i spowodowały, że konstruktorzy fort., bracia E. i A. Mangeot, zwrócili się doń w III 1878 z propozycją rozpropagowania ich wynalazku — fort. o dwóch klawiaturach. Z. silnie zaangażował się w to przedsięwzięcie, opanował grę na fort. „Mangeot” w ciągu dwóch miesięcy i już 10 V 1878 odbyła się w Institut Musical w Paryżu pierwsza publiczna prezentacja tego instr., w której uczestniczyło szereg osobistości muz., zaś miesiąc później fort. „Mangeot” został przedstawiony podczas
