Strona:PWM Wiechowicz Stanisław 3.jpg

nańskie Tow. Oratoryjne, a 1934 w Poznańskie Tow. Muzyczne. 1935 W. rozstał się z tow. i został kier. chóru im. S. Moniuszki, z którym również odnosił sukcesy artystyczne. 1927–30 był także kier. chóru im. F. Chopina i 1928–30 kier. chóru męskiego Echo w Poznaniu. Mimo wyraźnej predylekcji do batuty kapelmistrzowskiej i znacznych predyspozycji psychotechnicznych W. rzadko występował jako dyryg. orkiestr symf. W l. 1924–37 poprowadził w Poznaniu i Warszawie kilkanaście koncertów symf., m.in. 1926 dyrygował w Warszawie pol. prawykonaniem oratorium Król Dawid A. Honeggera, a 1933 w Poznaniu Requiem W. Maliszewskiego. Działalność organizacyjną w amatorskim ruchu śpiewaczym podjął 1924 jako współorganizator II Wszechpolskiego Zjazdu Śpiewaczego w Poznaniu. 1925–32 był radnym zarządu głównego Wielkopolskiego Związku Kół Śpiewaczych. 1929 jako dyrektor artyst. okręgu poznańskiego współorganizował Wszechsłowiański Zjazd Śpiewaczy. Do 1938 wielokrotnie zasiadał w jury konkursów chórów amatorskich. 1947 został dyrektorem artyst., 1951 honor. dyrektorem artyst. Zjednoczenia Pol. Zespołów Śpiewaczych i Instrumentalnych.
Poczynaniom artystycznym W. towarzyszyła działalność publicystyczna. Jako krytyk muz.