Strona:PWM Wars Henryk 4.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Orchestra, jak i in. drobniejszych komp. i wielu szkiców pochodzących gł. z lat 1947-51 zostały przekazane w 2005 przez wdowę po kompozytorze, Elżbietę Wars, do zbiorów Polish Music Center przy Univ. of Southern California w Los Angeles. Symphony No. 1, Koncert fortepianowy, City Sketches i Maalot były wykonane 2005 w Łodzi (Filh. Łódzka, dyryg. K. Dębski) i 2006 w Lublinie (Filh. Lubelska, dyryg. K. Dębski), Koncert fortepianowy w 2007 we Wrocławiu, a Symphony No. 1 w 2008 w Warszawie (XI Festiwal Muzyczny Polskiego Radia „Emigranci”, w czasie którego W. został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komand. Orderu Odrodz. Polski).
Dorobek muzyczny W. cechuje głęboka melodyjność, a jego kompozycje ork. (np. Symphony No. 1) wykazują wpływy K. Szymanowskiego, A. Skriabina i M. Ravela tak w wyrafinowanej instrumentacji, jak i swoistej harmonice. Tryptyk ork. City Sketches (High-Rise, Downtown Blues, Freeway Scherzo) jest stylist. pokrewny Amerykaninowi w Paryżu G. Gershwina, jak i „jazzującym” elementom w późnych utworach Ravela (obu kompozytorów W. poznał na pocz. lat 30. w Paryżu). Piosenki i utwory rozrywkowe W. świadczą, że był on twórcą, którego można by określić mianem polskiego I. Berlina i C. Portera; w Hollywood stał się gł. kompozytorem muzyki do westernów; jego piosenki z lat 50. i 60. wykonywali Bing Crosby, Doris Day, Margaret Whiting, Mel Torme oraz zespoły Ice Capades i Ice Follies. Piosenka Umówiłem się z nią na dziewiątą pojawiła się w filmie Pianista (reż. R. Polański, 2002).