Strona:PWM Serocki Kazimierz 1.jpg

Serocki Kazimierz, *3 III 1922 Toruń, †9 I 1981 Warszawa, pol. kompozytor i pianista. Studiował fort. u M. Drzewieckiej, początkowo prywatnie, nast. w konserw. w Bydgoszczy. 1944 wstąpił do konspiracyjnego konserw. w Warszawie (fort. u Z. Buckiewiczowej, komp. u K. Sikorskiego). Od 1945 kontynuował studia w PWSM w Łodzi, gdzie 1946 uzyskał 2 dyplomy (fort. u S. Szpinalskiego, komp. u K. Sikorskiego). 1947-48 jako stypendysta MKiS studiował komp. u N. Boulanger i fort. u L. Lévy'ego w Paryżu. 1946-51 koncertował jako pianista, m.in. w Polsce, Rumunii, Niemczech, Czechosłowacji. 1950-51 pełnił funkcję sekretarza generalnego Zarządu Gł. ZKP, 1954-55 był jednym z wiceprezesów Związku. Od 1952 poświęcił się prawie wyłącznie kompozycji. W VIII 1949, podczas Zjazdu Kompozytorów w Łagowie Lubuskim, wraz z T. Bairdem i J. Krenzem założył Grupę 49. Ideowy program Grupy sformułowany przez S. Jarocińskiego z okazji pierwszego, wspólnego koncertu (13 I 1950 Filh. Warszawska) zawierał co prawda kompromisowy — wobec postulatów socrealizmu — zapis o zerwaniu z tradycjami „rozpasanego nowatorstwa” i pragnieniu tworzenia muzyki „antyelitarnej z ducha”, ale najważniejszym celem stało się osiągnięcie zamierzonego poziomu artyst., bez rezygnacji z „jakichkolwiek zdobyczy nowoczesnej harmonii”. 1956 wraz z T. Bairdem zainicjował Międzynarod. Festiwal Muzyki Współcz. (od 1958 p.n. Warszawska Jesień). 1957 i 1958 uczestniczył w Międzynarod. Kursach Wakacyjnych Nowej Muzyki w Darmstadcie. 1961 był członkiem krajowego jury konkursu Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej, 1961 i 1969 międzynarod. jury MTMW. 1954 został odznaczony Krzyżem Ofic. Orderu Polonia Restituta; 1981 otrzymał pośmiertnie członkostwo honor. ZKP.
Nagrody: 1949 III nagr. (I i II nie przyznano) za 4 tańce ludowe i wyróżnienie za Sonatinę na fort. na II Konkursie Kompoz. im. F. Chopina zorganizowanym przez ZKP, 1951 III nagr. na Festiwalu Muzyki Polskiej za kantatę Murarz warszawski, 1952 nagr. państwowa II st. za muzykę do filmu Młodość Chopina, 1955 z okazji II Festiwalu