Strona:PWM Schaeffer Bogusław 2.jpg

zytor siedmiokrotnie reprezentował muzykę pol. na festiwalach MTMW. Do lat 70. współpracował jako krytyk muz. i felietonista z licznymi czasopismami kult. w kraju i za granicą. 1967–74 wraz z T. Chylińską redagował „Forum Musicum”. 1956–92 publikował książki, eseje i art. z zakresu muz. współczesnej, studia i prace z zakresu filoz., 3 zarysy historii muz., studia i art. związane z pedagogiką nowej muz.; do ważniejszych należą: Nowa muzyka. Problemy współczesnej techniki kompozytorskiej (1958), Klasycy dodekafonii (1961–64), Wstęp do kompozycji (1976) — unikatowy podr. dla adeptów komp., Leksykon kompozytorów XX wieku (2 t., 1963–65) oraz Kompozytorzy XX wieku (1990). W latach 60. i 70. tworzył grafiki, w różnym stopniu związane z muzyką, wystawiane w galeriach sztuki, głównie krajów Europy i Ameryki Pn. Od 1980 napisał ponad 40 sztuk teatr. (wcześniejsze utw. dla aktorów włączone są do twórczości kompoz.), od lat 90. reżyserował niektóre z nich. 1990 założył w Salzburgu własne wydawn. Collsch Edition. Jego twórczość obejmuje ponad 500 kompozycji.
Od 1964 jest członkiem „Grupy Krakowskiej”, inspiratorem życia muz., jak również wykonawcą własnych utworów. Jest laureatem wielu konkursów kompoz. Na konkursie im. G. Fitelberga otrzymał: 1959 nagr. za Monosonatę i wyróżnienie za Quattro movimenti, 1964 nagr. za Małą symfonię: Scultura i Collage and Form. Na konkursie im. A. Malawskiego 1962 zdobył nagr. za Musica ipsa oraz wyróżnienie za 4 utwory na trio smyczk. W 1971 przyznano mu nagr. Ministra Kultury i Sztuki, 1972 otrzymał Krzyż Kawal. Orderu Odrodz. Polski, 1972 i 1980 nagr. Ministra Kultury i Sztuki za działalność pedag., 1977 nagr. ZKP oraz nagr. m. Krakowa, 1999 nagr. im. A. Jurzykowskiego. Został członkiem honor.: Pol. Towarzystwa Muzyki Współcz. (2000), ZKP (2003), salzburskich festiwali „Aspekte” (2004). Jest też laureatem kilku nagr. za utw. dramatyczne. 15–19 III 1993 odbył się Festiwal Multimedialny B. Sch. w Opolu.