Rytel Piotr, pseud. Witold Szeliga, W. S., F. C., *16 V (wg nagrobka na warsz. Powązkach a nie: 20 IX, jak podają in. źródła) 1884 Wilno, †2 I 1970 Warszawa, pol. kompozytor, pedagog i krytyk muzyczny. 1903–08 studiował w Instytucie Muz. w Warszawie uzyskując dyplomy w zakresie fort. w klasie A. Michałowskiego i komp. w klasie Z. Noskowskiego. W tej uczelni (późniejsze konserw.) od 1911 do wybuchu II wojny świat. był nauczycielem (od 1 XII 1932 prof.) fort., harmonii i form muz., w l. 1925–26 i 1931–39 prowadził klasę komp. Od 1928 działał w Komisji Ustrojowo-Programowej MWRiOP, 1932–39 był członkiem rady nauk.-artyst. w konserwatorium. 1908 rozpoczął działalność kompoz. i public., która trwała do 1963. Publikował w prasie liczne art., felietony muz. i recenzje, m.in. przed 1939 w „Nowościach Muzycznych”, „Scenie i Sztuce”, poznańskiej „Kulturze”, „Gazecie Warszawskiej” (1920–35), po 1945 w „Tygodniku Warszawskim”, „Słowie Powszechnym”, „Gazecie Ludowej” (1946–
