Strona:PWM Palester Roman 4.jpg

łożeniami estetyki socrealistycznej. Pomimo intensywnej pracy dziennikarza rad. nie zaniechał działalności twórczej. W l. 50. i 60. skomponował wiele nowych utworów, w których zaznaczyły się zmiany estetyki i stylu. Początkowo współpracował jeszcze z MTMW: 1948/49 był członkiem Prezydium; zasiadał w jury festiwali we Frankfurcie n. Menem (1951), Oslo (1953) i Sztokholmie (1956). Kiedy władze MTMW zażądały, by utwory na festiwale były zgłaszane za pośrednictwem sekcji krajowych, a 1957 została reaktywowana pol. sekcja, P. — posługujący się paszportem uchodźczym, a więc nie reprezentujący żadnego kraju — stracił kontakt z popierającym go dotąd środowiskiem międzynarod. Zmiany polit. w Polsce w 1956 spowodowały wprawdzie, że muzyka P. wróciła na estrady koncertowe w kraju (m.in. wykonano Requiem, kantatę Wisła, IV Symfonię), ale był to tylko krótki epizod i już po 1960 nazwisko P. ponownie zostało objęte zakazem cenzury.
W 1972, po przejściu na emeryturę, P. zamieszkał ponownie w Paryżu i poświęcił się wyłącznie pracy kompoz. W 1977 zapis cenzury w Polsce został uchylony, a utwory P. zaczęły się ponownie pojawiać w programach koncertowych (m.in. na Międzynarod. Festiwalu Muzyki Współcz. „Warszawska Jesień”) i radiowych. 1981 otrzymał zaproszenie od Komitetu Porozumiewawczego Stowarzyszeń Twórczych i Nauk. do udziału w Kongresie Kultury Polskiej, jednak zrezygnował z przyjazdu. W tymże r. na Walnym Zjeździe ZKP anulowano decyzję z 1951 o skreśleniu P. z listy członków. Jesienią 1983 przyjechał do Krakowa na prawyk. Hymnus pro gratiarum actione (Te Deum) oraz koncert kompoz. pod dyr. S. Gałońskiego. W ostatnich latach życia porządkował swoje partytury, sporządzając niekiedy nowe wersje dawnych utworów. Zaczął też pisać wspomnienia (Słuch absolutny), nie zdołał jednak tej pracy doprowadzić do końca. Został pochowany 4 IX 1989 na Cmentarzu Polskim w Montmorency k. Paryża.
Otrzymał nast. nagrody i odznaczenia: 1932 II nagr. na konkursie Wielkopolskiego Związku Towarzystw Śpiewaczych w Poznaniu (za Psalm V); 1936 I nagr. na konkursie TWMP w Warszawie (za Wariacje na ork. kam.); 1937 złoty medal na Wystawie Świat. w Paryżu (za balet Pieśń o ziemi); 1946 nagrodę m. Krakowa; 1955 nagrodę muz. Polskich Oddziałów Wartowniczych przy Armii Amerykańskiej w Europie; 1962 I nagr. na konkursie wł. sekcji MTMW (za Śmierć Don Juana); 1965 nagr. fundacji im. A. Jurzykowskiego w N. Jorku; 1967 Złoty Krzyż Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (Londyn).
Członkostwa honorowe: 1983 ZKP; 1983 Tow. Muzyczne im. K. Szymanowskiego w Zakopanem; 1986 Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej (PTMW).