Nidecki Tomasz Napoleon, *2 I 1807 Studzianka (k. Radomia), †5 VI 1852 Warszawa, pol. kompozytor, dyrygent i pianista. Od 1822 studiował w konserw. w Warszawie u A. Stolpego (fort.), J. Bielawskiego (skrz.), W. W. Würfla (org.), a 1824–27 u J. Elsnera (komp.), który 1827 wystawił mu ocenę „szczególna zdolność”. Nauczał zarazem w klasie klawikordu J. Javůrka, a po dyplomie (dyrygował wówczas swą Mszą na 4 gł. i ork.) został skrzypkiem ork. Teatru Narod. W l. 1828–31 studiował w Wiedniu, prawdopod. w konserw., jako stypendysta pol. rządu; utrzymywał się tam nast. z akomp. i lekcji gry na fort. Bywał u Chopina, „przeglądał i poprawiał głosy orkiestrowe” (prawdopod. w Wariacjach B-dur op. 2; por. list Chopina do rodziny z 12 VIII 1829), a w l. 1830–31 ćwiczył w jego mieszkaniu przy Kohlmarkt, przygotowując się do wyk. Koncertu e-moll, planu tego jednak nie zrealizował; z myślą o N. jako współkoncertancie szkicował Chopin wiosną 1831 koncert na dwa fort. W 1831 N. związał się z teatrem w Leopoldstadt; zadebiutował tam 11 III jako autor wkładek muz. do Die Kathi von Hollabrunn K. Meisla (parodia dramatu H. Kleista Das Kätchen von Heilbronn), a 1833/34, po sukcesie swej operetki Der Waldbrand oder Jupiters Strafe, został zaangażowany na stałe jako kapelm. W IV 1838 wrócił do Warszawy, gdzie 1 VI 1839 wystawił w Teatrze Wielkim operę Le cheval de bronze F. Aubera i otrzymał tam stanowisko dyr. opery, dzieląc je do 1840 z K. Kurpińskim, a od 1845 z J. Quattrinim. Na scenie tej wystawił po raz pierwszy w Polsce
