jego Kwartet smyczkowy. 1947 ukończył studia muz. w PWSM w Łodzi: dyryg. u K. Wiłkomirskiego i komp. u K. Sikorskiego, uzyskując dyplom z odznaczeniem. Jako dyrygent zadebiutował 1946 w Łodzi, prezentując m.in. własną Toccatę na fort. i ork. smyczk. (1943, utwór wycofany przez K.). 1947–49 był drugim dyryg. w Państw. Filh. w Poznaniu; w tym samym czasie w Operze Poznańskiej wystawił Uprowadzenie z seraju Mozarta. Od 1950 koncertował regularnie za granicą. 1949–51 współpracował z G. Fitelbergiem w WOSPR w Katowicach, a po jego śmierci (1953) został mianowany pierwszym dyryg. i dyr. zespołu; pozostał na tym stanowisku do 1968. W ciągu 15 lat doprowadził ork. do perfekcji, poszerzając znacznie jej repertuar i dokonując wielu archiwalnych nagrań. Wielokrotnie występował z WOSPR za granicą, m.in. 1963 odbył, najdłuższe w dziejach pol. zespołów, 4-miesięczne tournée przez ZSRR, Mongolię, Chiny, Japonię po Nową Zelandię i Australię, dając w sumie 55 koncertów. 1967 został pierwszym dyryg., a 1968 także dyr. artyst. Teatru Wielkiego w Warszawie. Jego działalność w tej
