Strona:PWM Dębski Krzesimir.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Dębski Krzesimir, *26 X 1953 Wałbrzych, pol. kompozytor, dyrygent, skrzypek jazzowy. Studiował w Akad. Muzycznej im. I. Paderewskiego w Poznaniu u A. Koszewskiego (komp.) i W. Krzemieńskiego (dyryg.). 1975 debiutował jako muzyk jazz. w zespole Warsztat na festiwalu Jazz nad Odrą we Wrocławiu. Od 1980 kierował zespołem jazz. String Connection, z którym koncertował w 25 krajach i występował na festiwalach jazz. w Baden–Baden, Paryżu, Hadze; Helsinkach, Berlinie, Montrealu, Reno, Norymberdze, Bilbao, Budapeszcie. 1983 otrzymał I nagr. na ogólnoświat. festiwalu zespołów jazz. w Hoeilaart (Belgia), a 1985 nagr. im. S. Wyspiańskiego MKiS. W ankietach „Jazz Forum“ wielokrotnie wygrywał w kategorii skrzypków jazz., aranżerów i kompozytorów, 1986 został uznany za jednego z dziesięciu najlepszych skrzypków jazz. świata w ankiecie krytyków amer. pisma „Down Beat“. Otrzymał I nagr. na konkursie kompoz. z okazji 25-lecia festiwalu Poznańska Wiosna Muzyczna, nagr. kanadyjskiej akad. filmowej Genie Award ’88, nagr. premiera RP za twórczość dla dzieci, nagr. Benedictus ’95; był nominowany do Emmy Award ’98 za muz. do filmu Maszyna zmian (reż. A. Maleszka) i wielokrotnie nagradzany na festiwalach w Opolu i Sopocie.
Od 1986 D. ograniczył działalność koncert., poświęcając się pracy kompoz., nagrywał też dla radia (Warszawa, Opole, Szczecin, Malmö, San Francisco, Oslo, Baden–Baden). Skomponował przeszło 40 utworów symf. i kam., muzykę do ponad 50 filmów fabularnych i telew., do 35 sztuk teatr. oraz utwory dla dzieci. Jest autorem ponad 100 piosenek. Podjął również działalność dyrygencką przygotowując nagrania m.in. dla Sony Classical Records. Wykładał na Międzynarod. Kursach Wakacyjnych Nowej Muzyki w Darmstadcie. Jako dyryg. koncertował m.in. z J. Carrerasem, S. Toczyską, B. Niziołem, zespołem Canadian Brass; współpracował z A. Makowiczem jako aranżer i dyryg. (Makowicz Plays Gershwin i Makowicz Plays Berlin, 1992). D. jest jazz. skrzypkiem improwizatorem, należącym do nurtu post–coltranowskiego. Jako kompozytor poszukuje w swoich utworach syntezy różnych tendencji i kierunków muzyki XX w., od awangardy poprzez jazz aż do elementów pop.
Płyty (z zespołem String Connection): Workholic 1982, New Romantic Expectation 1983, String Connection 1985, a także m.in.: Waltz für Weltende 1984, Bizzaramente 1988, Vasvari–D. Quintet 1990, Witaj Gwiazdo Złota 1998.