Ta strona została uwierzytelniona.
|
| ||
| 14 VIII — | notuje tańce ludowe (bourrées) na zabawie wiejskiej w Nohant | |
| 18 IX — | kolejny bezskuteczny protest Ch. wobec tytułów programowych w wydaniach londyńskich | |
| VI-X — | w Nohant powstają opusy 43–49 | |
| 20 X — | do J. Fontany: „Dziś skończyłem Fantazję — i niebo piękne, smutno mi na sercu — ale to nic nie szkodzi. Żeby inaczej było, może by moja egzystencja nikomu na nic się nie przydała. Schowajmy się na po śmierci” | |
| 28 X — | z recenzji Mazurków w londyńskim „Musical World”: „Ch. osiągnął rozgłos niebywały, czego zupełnie nie możemy zrozumieć” | |
| X-XI — | ukazują się w druku wszystkie skomponowane latem utwory (op. 43–49) oraz Polonezy op. 40 dedyk. J. Fontanie | |
| 5 XI — | powrót do Paryża na Pigalle 16 (2 oddzielne mieszkania dla Ch. i G. Sand); wśród uczniów V. Kologrivoff-Rubio (do 1846) oraz (od XII) najzdolniejszy, 11-letni K. Filtsch (do 1843) | |
| 1841/42 | — | pracuje nad Mazurkami op. 50 |
| 1842 | 21 II — | w Sali Pleyela doroczny koncert Ch. ze współudziałem P.Viardot-Garcii (kontralt) i A. Franchomme'a; gra Balladę As-dur, Impromptu Fis-dur, Preludium Des-dur, Andante spianato, mazurki, nokturny, etiudy |
| 27 II — | L. Escudier w „La France Musicale”: „jego inspiracja jest natury poetyckiej, czuła i naiwna, bez karkołomnych rzutów rąk i diabolicznych wariacji... on chce kochać, a nie zadziwiać. Spójrzcie: publiczność wpada w ekstazę i zachwyt; Ch. osiągnął swój szczyt”; wiele podobnych recenzji | |
| 20 III — | gra na wieczorze muzycznym u ks. Czartoryskich | |
| 21 III — | Ludwika Ch.: „Artôt robił furorę Twoim mazurkiem; cóż się też działo na teatrze! Ojciec aż się rozpłakał” | |
| 20 IV — | umiera J. Matuszyński; śmierć tę „przeżył niemal jak własną” (G. Sand) | |
| 6 V-27 IX — | lato w Nohant; wśród gości E. Delacroix i S. Witwicki; z pomysłu Ch. powstaje domowy teatr, z jego żywym udziałem | |
| — | w Nohant powstają opusy 51–54 | |
| 28 IX — | powrót do Paryża, przeniesienie się na Square d’Orléans 9; G. Sand zamieszkuje pod nr 5 | |
| 9 XI — | u księżnej E. Szeriemietiew, nowej uczennicy, gra Sonatę As-dur op. 26 Beethovena | |
| 1843 | 19 II — | „Kurier Warsz.”: „siły Ch. słabną” |
| 17 III — | na koncercie J. Fontany | |
| 20 III — | „Kurier Warsz.”: M. Wodzińska na poranku muzycznym w Warszawie grała Balladę Ch. | |
| 1 IV — | F. Liszt koncertuje w Warszawie; 5 IV odwiedza rodziców Ch. oraz J. Elsnera | |
| 24 IV — | 13-letni K. Filtsch, uczeń Ch., daje koncert w Paryżu; odnosi nast. wielkie sukcesy w stolicach Europy; gra m.in. Koncert f-moll | |
| 22 V-28 X — | lato w Nohant; powstają: Nokturn Es-dur z op. 55 i Mazurki op. 56 | |
| 28 V — | H. Balzac: „nie osądzisz Liszta, nie usłyszawszy Ch., Węgier to demon, Polak to anioł” | |
| 10 VIII — | krytyczna recenzja w „Musical World” (Londyn): „Paryżanie powitali go jako półboga [...] My sprzeciwiamy się jedynie wyolbrzymianiu wartości [...] wynoszeniu go na wyżyny, na które zupełnie nie zasługuje” | |
| 29 X — | powrót do Paryża; wśród uczniów: C. O’Meara-Dubois (do 1848), J. Stirling oraz Z. Rosengardt (do 1844) | |
| 16 XI — | G. Sand do syna Maurycego: „[...] jego listy są smutne i krótkie. Dbaj o niego [...] Zastąp mnie trochę” | |
| 1843/44 | — | od M. Schlesingera otrzymuje Ch. z dedyk. świeżo wydany wyciąg fort. Pasji wg św. Mateusza J.S. Bacha |
| 1844 | 2 II — | B. Zaleskiemu (w dniu imienin) gra świeżo napisaną Berceuse op. 57; wobec S. Witwickiego i in. przyjaciół improwizuje na tematy narodowe (m.in.: Jeszcze Polska) |
| 3 III — | „La France Musicale” donosi o ciężkiej chorobie Ch.; zły stan zdrowia trwa całą wiosnę | |
| 3 V — | śmierć Mikołaja Ch.; wiadomość podana Ch. dopiero 25 V; głębokie przeżycie i depresja | |
| 28 V-28 XI — | lato w Nohant; powstaje Sonata h-moll; zaczyna dawać lekcje 15-letniej Solange | |
| 13 VII-3 IX — | Ludwika Ch.-Jędrzejewiczowa (z mężem) przebywa z Ch. w Paryżu i Nohant |
