Ta strona została uwierzytelniona.
|
| ||
| 8 VII — | bierze udział w koncercie benefisowym śpiewaczki B. Majerowej w Teatrze Narod.; gra Wariacje op. 2 | |
| ok. 10-20 VII — | w Poturzynie (Lubelszczyzna) u T. Woyciechowskiego; droga przez Puławy (znajomość z W. Słomczyńskim), Lublin i Zamość; okres egzaltowanej romantycznie przyjaźni; zetknięcie się z folklorem hrubieszowskim i ukraińskim („jakąś tęsknotę zostawiły mi twoje pola”) | |
| 24 VII — | słucha K. Gładkowskiej w Teatrze Narod. (debiut w partii tyt. w Anieli F. Paëra) | |
| 29 VIII — | w Sochaczewie, w obozie wojskowym gen. P. Szembeka; gra, improwizuje | |
| 5 IX — | dedykacja S. Witwickiego dla Ch. na egzemplarzu Piosnek sielskich | |
| 17 IX — | bierze udział w wykonaniu Kwintetu op. 52 L. Spohra („prześliczny”) | |
| 18 IX — | do T. Woyciechowskiego: „zacząłem poloneza z orkiestrą [op. 22], ale tylko dopiero się cznie, jest czątek, ale początku nie ma” | |
| 22 IX — | do T. Woyciechowskiego: „przytomność często mnie odchodzi. Jeżeli coś mam przed oczyma, co mię interesuje, mogą mnie i konie rozjechać i nie będę wiedział, i o mało nie miałem tego przypadku na ulicy onegdaj [...]” | |
| — | prezentacja Koncertu e-moll w mieszkaniu Ch. | |
| 24 IX — | „Krajowy Dziennik Powsz.” o nowym Koncercie: „jest to utwór geniusza [...] Ma wyjechać za granicę [...] Miejmy nadzieję, iż żadna obca stolica nie zatrzyma go na zawsze” | |
| 11 X — | koncert pożegnalny w Teatrze Narod., z udziałem m.in. K. Gładkowskiej; Ch. gra Koncert e-moll i Fantazję na tematy polskie. 12 X recenzja w „Kurierze Warsz.” | |
| 25 X — | K. Gładkowska w sztambuchu Ch.: „Mogą cię obcy lepiej nagrodzić, ocenić, lecz od nas kochać mocniej na pewno nie mogą” (późniejszy dopisek Ch.: „mogą”) | |
| 2 XI — | data na czystopisie dwu Etiud z op. 10 (C-dur i a-moll) | |
| — | opuszcza Warszawę, udając się do Wiednia; żegnany w oberży na Woli kantatą Zrodzony w polskiej krainie J. Elsnera, do słów L.A. Dmuszewskiego (drukowanych nazajutrz przez „Kurier Warsz.”) | |
| 5 XI — | w Kaliszu; dalsza droga wespół z T. Woyciechowskim | |
| 6-9 XI — | we Wrocławiu: w teatrze na Królu alpejskim F. Raimunda i Murarzu i ślusarzu D. Aubera; 8 XI koncertuje w Resursie: Larghetto i Rondo z Koncertu e-moll, improwizacje na temat z Niemej z Portici Aubera | |
| 10-19 XI — | w Dreźnie: na koncercie A. Pechwell (10 XI), w operze na Tankredzie Rossiniego (13 XI), w galerii obrazów, w salonach Dobrzyckich, Komarów, Dupont-Cichowskiej gra i improwizuje w obecności gen. J. Kniaziewicza | |
| 20 XI — | wyjazd przez Pragę do Wiednia (gdzie pozostaje do 20 VII 1831); zamieszkuje na Kohlmarkt 9 | |
| 29/30 XI — | wybuch powstania w Warszawie: T. Woyciechowski odwodzi Ch. od wzięcia w nim udziału, sam wraca do kraju | |
| XII — | znajomości muzyczne, m.in. A. Diabelli, V. Jírovec, J. Merk i J. Slavik; po usłyszeniu S. Thalberga: „tęgo gra, ale nie mój człowiek [...] piano pedałem, nie ręką oddaje” | |
| 24-25 XII — | samotne święta; w katedrze św. Szczepana: „ponura roiła mi się harmonia [...]” | |
| 26 XII — | do J. Matuszyńskiego: „wszystkie obiady, wieczory, koncerta, tańce, których mam po uszy, nudzą mnie: tak mi tu smętno, głucho, ponuro [...] W salonie udaję spokojnego a wróciwszy do domu piorunuję na fortepianie [...] Gdybym mógł, wszystkie bym tony poruszył, jakie by mi tylko ślepe, wściekłe, rozjuszone nasłało czucie, aby choć w części odgadnąć te pieśni, których rozbite echa gdzieś jeszcze po brzegach Dunaju błądzą, co wojsko Jana śpiewało [...] przeklinam chwilę wyjazdu [...]” | |
| 1830/31 | — | wśród kompozycji datowanych na ten czas: mazurki z op. 6 i 7, nokturny z op. 9 i 15 (nr 2), etiudy z op. 10 (nr 5 i 6); z utworów nurtu prywatnego m.in. Lento con gran espressione (WN 38) oraz Piosnka litewska i Wojak |
| — | zawiązanie bliższego kontaktu z J. Matuszyńskim, powiernikiem i pośrednikiem między Wiedniem i Warszawą | |
| 1831 | 1 I — | do J. Matuszyńskiego: „Żyć, umrzeć — dziś mi wszystko jedno się zdaje [...] U was żyję [...] Tyś w wojsku. Czemu nie mogę choć bębnić [...]” |
