Bles., Joannis Trithemii, Hincmari aliorumq. (ib. 1605 8-o); Anastasii Bibliothecarii Historiae de vitis Summorum Pontiff. usque ad Nicolaum I, adjectis duabus aliis vitis ex Guilielmo bibliothecario... accessit Luidtpraudi Ticinen. diaconi Opusculum de vitis Pontiff., item Albonis Floriacen. epitome de vitis PP. (ib. 1602 4-o); Hincmari archiep. rhemens., Epistolae.... Accessere coaetaneorum scripta: Theodulphi Aurelian. Epistola, Constitutiones Caroli M., Vita s. Wigchberti archiep. mogunt. et Vita S. Auperti Binghior. Ducis auctore S. Hildegarde (ib. 1602 4-o); Joannis Trithemii Opera pia et spiritualia (ib. 1604 fol.). Jego Enchiridion piartun meditationum in omnes dominicas, sanctor. festa, Christi passionem etc. (1 wyd. Mogunt. 1606 in 12, Gedani 1700, Cracov. 1705 i wiele in.) w samym franc. jęz. ma 6 tłumaczeń, z których każde po kilka, lub kilkanaście razy było wydawane; na polski jęz. tłumaczył ks. Szymon Wysocki (Nowy raj duszny, Krak. 1608 8o) i wizytki warszawskie (p. tymże tyt. Warsz. 1682 8o s. 257). Inne dzieła B’a ascetyczne i polemiczne, ob. De Backer, Bibl. des écriv. d. l. comp. de Jes. — 3. Busaeus, v. Busée, v. Buys Piotr, ur. 1540 r. w Nimwedze, był profess. jęz. hebr. w Wiedniu, tamże † 1587. Ułożył dodatek do Katechizmu Kanizjuszowego, w którym zamieścił teksty Pisma św. i Ojców św.: Authoritatum S. Scripturae et SS. Patrum, quae in Summa doctrinae christianae P. Canisii citantur et nunc primum ex ipsis fontibus fideliter collectae, ipsis Catechismi verbis subscriptae sunt, pars I—IV, Colon. 1569 in 4o; dzieło pożyteczne dla kaznodziejów i do ascetycznego użytku, przedrukowywane także p. t. Opus catechisticum sive de Summa doctrinae christ. (Colon. 1577 fol.) i Dris Petri Canisii Soc. J. theol. Summa doctrinae christianae una cum auctoritatib., Augustae Vindel 1833—34, 4 v. 8-o. De Backer op. c. X. W. K.
Bużeński Stanisław, ksiądz, pochodził z familji szlacheckiej, herbu Poraj, której gniazdem rodzinném było miasteczko Burzenin nad rzeką Wartą, w Sieradzkiém. Według Niesieckiego (Herb. II str. 373 wyd. lipsk.) rodzicami jego byli Wojciech i Krystyna z Suchorzewskich, podstolanka kaliska, którzy syna swojego przeznaczyli do stanu duchownego i w tym celu wysłali na nauki wyższe do akademji krakowskiej, gdzie, według Janockiego (Excerpt. pol. literat. I str. 68), stopień doktora prawa otrzymał. Po wyjściu z wszechnicy, wszedł do kancelarji królewskiej, pracując najprzód pod Tomaszem Ujejskim, podkanclerzym koronnym, a następnie pod Andrzejem Olszowskim. Z otrzymaniem kanonji warszawskiej i gnieźnieńskiej nominowany był jednocześnie rejentem kancelarji mniejszej koronnej, i już na tym urzędzie wpłynął silnie na Stefana Wydżgę, biskupa warmińskiego, że, zamiast za cudzoziemcem przy obiorze króla, głosował za Michałem Wiszniowieckim (A. C. Załuski, Epistolae histor. fam. I str. 680), który z wdzięczności za to dał mu, za zgodą biskupa Małachowskiego, kanonję krakowską, z przywiązanemi do niej dobrami Biskupice. B. idąc za protektorem swoim Olszowskim, popierał także i obiór Jana III, za którego rządów, do posiadanych już kanonji, otrzymał jeszcze i warmińską. Lecz jak niegdyś Damalewiczowi ze zgonem Łubieńskiego, tak i Bużeńskiemu ze śmiercią Olszowskiego zagasła gwiazda pomyślności: Bużeński albowiem spotwarzony został przed Janem III o nadużycia i sprzedajność, jakie miał popełnić w charakterze komisarza do lustracji dóbr stołowych, należących do ekonomji mohilew-
