Strona:PL Nowodworski-Encyklopedia koscielna T.3 065.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
53
Buonafede. — Buraburg.

Buonafede Appian, ur. 1716 w Commachio, wstąpił do zakonu celestynów i, pod nazwą Agatopisto Cromaziano, był opatem klasztoru św. Eufemjusza w Rzymie. Um. tamże 1793. Pomiędzy innemi pracami zostawił: Elogi poetici, storici e critici di vari uomini, Neap. 1745; Storia del suicidio ragionato, Lucca 1761; Della conquiste celebri esaminate col naturale diritto delie genti 1763; Della istoria e della indole di ogni filosofia, 1766—72, 7 części i jako kontynuacja: Della restaurazione di ogni filosofia ne’secoli XVI—XVIII, Ven. 1789, 3 t. (po niem. tłum. C. Heidenreich, Lipsk 1791, 2 t.).

Buonanni Filip (v. Bonanni), jezuita, ur. w Rzymie 7 Stycz. 1638; do zakonu wstąpił 14 Paźdz. 1654, † 30 Marca 1725. Oprócz kilku dzieł z historji naturalnej, napisał: Numismata Summorum pontificum Templi vaticani fabricam indicantia, chronologica ejusdem fabricae narratione... explicata, Romae 1696 f.; 2 wyd. z dodatkiem, ib. 1700; 3-e ib. 1715; Numismata Pontificum Romanor. quae a tempore Martini V, usque ad an. 1699 authoritate publica vel privato genio in lucem prodiere, explicata, Romae 1699, 2 v. f., przedrukowane z kontynuacją: Numismata RR. PP. praestantiora a Martino V, usque ad Benedictum XIV, Romae 1744, 4-o; same napisy z tychże medalów B. wydał p. t. Lemmata Numismatum RR. PP. a Mart. V, ad Innocent. XII, Romae 1694. Ordinum religiosorum in Ecclesia militanti catalogus, eorumque indumenta in iconibus expressa, in 4-o, pars I zakony męzkie, Romae 1706 i 1712, rycin 141.; pars II zak. żeńskie, rycin 108, ib. 1707; razem obie częi ści przedruk. w Wenecji t. r. in 4-o przez o. Coronelli, z małemodmianami; pars III ma diversa alumnor. collegia et foeminarum congregationes, quibus more religiosorum et regulae vivendi et indumenta praescribuntur, Romae 1710 (z 75 ryc.); Ordinum equestrium et militarium catalogus, ze 166 ryc., Romae 1711 in 4-o (ten tom po łac. i włosku). Najlepsze wydanie trzech pierwszych tomów tej historji zakonnej: Norimbergae 1732, wyszły one także po włosku (Catalogo degli ordini religiosi, Roma 1712, 2 vol. 4-o; ib. 1714, 4 v. 4-o in.) i po niemiecku (tłum. Erhard Reusch, prof. uniw. helmsztadzkiego, † 4 Lut. 1740: Verzeichniss u. Abbilduug d. geistl. Ordens-Personen, Nüremberg 1711, 2 v. 4-o). Tegoż rodzaju dzieło z rycinami wydał B. p. t. La gerarchia ecclesiastica considerata nelle vesti sagre e civili usate da quelli, li quali la compongono, Roma 1720 in 4-o. Musaeum Kircherianum, sive Musaeum a P. Athanasio Kirchero in coll. rom. Soc. J. jam pridem inceptum, nuper restitutum et auctum, descriptum et iconibus illustratum, Romae 1709 f. Jerzy Sepi, który Kircherowi pomagał w robieniu narzędzi fizycznych, wydał r. 1678 w Amsterdamie krótki opis gabinetu historji naturalnej, o którym powyższe dzieło Buonaniego traktuje. B. zaś otrzymawszy dozór nad nim, uporządkował go i dokładniej opisał. Jan Ant. Battara wydał ten opis na nowo p. t. Rerum naturalium historia etc., Romae 1773—82, 2 v. fol. B. używał niekiedy pseudonimu Godefrido Fulberti. X. W. K.

Buraburg, v. Büraburg, dziś Bürberg, miasteczko położone na górze pod Fritzlar (ob.), niegdyś obronne. Św. Bonifacy, apostoł Niemiec, założył tu biskupstwo dla Hessów frankońskich i pierwszym biskupem ustanowił, przybyłego z sobą z Anglji, Wizona (Wizo, v. Witta, v. Wittanus, v. Albinus, v. Albuinus), który † przed 16 Paźdz. 786 r. Servatius Lupus (Vita S. Vigberti c. 22) nazywa Wizona biskupem fritz-