sobami. Mało go zaś to obchodzi, że za fiskusem stoi rząd uwielbiany oraz broniony „istniejący porządek społeczny“.
Taką jest psychologja oszustw podatkowych, taką jest psychologja fałszywej fasji.
Dla czego jednak takie same warunki psychiczne stworzyły prawo zwyczajowe fałszywej fasji w samej tylko Galicji, gdy tymczasem innym krajom austryjackim to prawo zwyczajowe jest, jak twierdzą, całkiem obce?
Pytanie to pozostawmy bez odpowiedzi.
∗ ∗
∗ |
Oczywiście „wolny obywatel galicyjski“ zrósł się z tem prawem zwyczajowem, czuje się w niem jak w swoim żywiole i pragnie je zachować jak najdłużej. Gdyby było inaczej, to przecież słyszelibyśmy o głośnych protestach i o usiłowaniach, dążących do usunięcia fałszywej fasji.
Nie mając tedy nadziei, żeby ktokolwiek inny zwrócił uwagę na ten chwalebny zwyczaj galicyjski, zdecydowałem się sam wystąpić; zdecydowałem się zaś głównie dla tego..., że mi żal.
Żal mi wszelkiego rodzaju niewolników i nieszczęsnych ofiar „vis majoris“ [1].
Żal mi osób, stojących na czele większych grup społecznych, które to osoby, pragnąc zachowywać dziesięcioro przykazań, muszą jednak pędzić całe stada ludzi na rzeź, muszą kazać zabijać i w obłudny sposób usprawiedliwiać to swoje niemoralne postępowanie jakiemiś wyższemi względami.
Żal mi nauczycieli, którzy, będąc przekonani o całej
- ↑ Siły wyższej, siły żywiołowej.
