Strona:PL Courtenay-Jeden z objawow moralnosci oportunistyczno-prawomyslnej 010.jpeg

wiedzionoby mu, że oznaczona przez organa „wymierzające“ stopa dochodowa jest jeszcze choć trochę niższa od dochodu rzeczywistego.
 Nie da się zaprzeczyć, że i postępowanie organów „wymierzających“ jest co najmniej dziwne. Przypomina ono owo swawolne przekomarzanie się z damami, które po 30 latach do tego stopnia tracą pamięć, że za nic nie mogą określić swego wieku; dlatego też do podanej przez nie same sumy dodaje się z zasady lat kilka. Taki „flirt“ salonowy nie narusza niczyich interesów, oprócz chyba interesów prawdy bezwzględnej; natomiast o wiele mniej chwalebnym jest ów wzmiankowany dopiero co „flirt“ fiskalny. Jeżeli się kogoś podejrzywa o fałszywe podanie dochodu, to należy zbadać tę sprawę i dojść do prawdy drogą objektywną. Dowolne zaś powiększanie cyfry cudzego dochodu, powiększanie tak sobie od oka jest równoznaczne z zarzutem oszustwa. Co jednak robić, jeżeli „prawo zwyczajowe“ upoważnia do uważania wszystkich obywateli galicyjskich za oszustów?
 Ale czyż tylko galicyjskich? Przecież chyba to samo ma miejsce przynajmniej w całej Austrji? Otóż właśnie że nie.
 I w innych prowincjach Austrji stopa podatkowa od dochodu domowego woła o pomstę do nieba, i w innych prowincjach dochodzi ona do 45%, a jednak fasja nie ulega tam fałszowaniu. Już w pogranicznym Śląsku, — chociaż to przecież także prowincja przynajmniej w połowie polska, — nie ma nic podobnego. Za to w innych prowincjach Austrji wiedzą o tym zwyczaju galicyjskim i może go nawet w cichości ducha zazdroszczą. W Wiedniu istnieje osobny termin na określenie moralności fiskalnej Galicji: „Tarnopoler Moral“. Dla czego jednak „Tar-