wiarę w ich cudy. Jest tedy cud przeciw cudowi, a pierwsze większe ze strony Kościoła.
... Te dziewice,[1] osłupiałe tem co głoszą o nich, iż są na drodze do zguby; iż spowiednicy ich wiodą je do Genewy[2]; iż uczą je że Chrystus nie jest obecny w Eucharystji, ani po prawicy Ojca; wiedzą, że wszystko to jest fałszywe, ofiarują się tedy Bogu w tym stanie: Vide si via iniquitatis in me est.[3] Cóż się na to dzieje? To miejsce, które ogłaszają za świątynię djabła, Bóg uczynił swoją świątynią. Powiadają że trzeba usunąć zeń dzieci; Bóg je tam leczy.[4] Powiadają, że to arsenał piekła: Bóg czyni zeń świątnicę łask swoich. Wreszcie, grożą im wszelkim gniewem, wszelką pomstą nieba; a Bóg obsypuje ich swą dobrocią. Trzebaby tedy postradać rozum, aby wywnioskować stąd, że są na drodze zguby.
(Oto są bez wątpienia te same znaki, jakie miał św. Atanazy).
„Si tu es Christus, dic nobis”[5].
„Opera quae ego facio in nomine patris mei, haec testimonium perhibent de me. Sed vos non creditis quia non estis ex ovibus meis. Oves meae vocem meam audiunt”[6].
Joh. VI, 30. „Quod ergo tu facis signum ut videamus et credamus tibi?” — Non dicunt: Quam doctrinam praedicas?
Nemo potest facere signa que tu facis nisi Deus...[7]
- ↑ Zakonnice z Port-Royal.
- ↑ t. j. do kalwinizmu.
- ↑ Ps., CXXXVIII, 24: „Patrz czy droga nieprawości we mnie jest.“
- ↑ Wciąż aluzja do tego cudu.
- ↑ Joan. X, 24. „Jeśliś jest Chrystusem powiedz nam.“
- ↑ Ibid. 25—27. „Sprawy, które ja czynię w imieniu Ojca mego, te o mnie świadczą. Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z owiec moich. Owce moje głosu mego słuchają.“
- ↑ „Co za znak czynisz, iżbyśmy widzieli i uwierzyli ci?“ — Nie powiadają: „Jaką naukę głosisz?“ (VI, 30). „Nikt nie może czynić znaków, które ty czynisz, jeno Bóg.“ Joan. III, 2.
