Strona:PL Aleksander Dumas-Dama kameliowa.djvu/264

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

tier, tyle będę cierpieć na samą myśl o nowym kochanku!..
„Piłam wiele, by zapomnieć, a gdym się nazajutrz obudziła, byłam już u hrabiego.

„Oto cała prawda, przyjacielu, sądź i przebacz tak, jak ja ci przebaczyłam wszystko złe, coś mi uczynił od owej chwili”.